Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1565 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 35150 - Esas Yıl 2010





MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİDAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, hafta tatili ücreti ile ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, müvekkilinin 10.09.1999 tarihinden iş akdinin işverence sona erdirildiği 12.10.2007 tarihine kadar, net 550 TL ücretle çalıştığını, 12.10.2007 tarihinde haksız ve gerekçesiz olarak işten çıkarıldığını iddia ederek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai, yıllık izin, hafta tatili ve bayram tatili ücreti alacaklarının faiziyle tahsiline karar verilmesini istemiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili, davacının iş akdini işe gelmeyerek tek taraflı feshettiğini, yıllık izinlerini kullandığını, hafta tatili ve bayram tatillerinde çalışmadığını, fazla mesai yapmadığından bu konuda herhangi bir alacağı bulunmadığını, kendi isteğiyle iş akdini tek taraflı feshettiğinden ihbar tazminatı alacağı olmadığını, imzalı bordrolarda fazla mesai ile ilgili itirazi kayıt düşülmemiş ise, sonradan fazla mesai ücretinin alınmadığının iddia edilemeyeceğini savunmuştur.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, iş akdinin işverence haksız feshedildiği sonucuna varılarak, davanın kısmen kabulü ile, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, yıllık izin, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmiştir.D) Temyiz:Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.E) Gerekçe:1.Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı yasal gerektirici nedenlere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2.Fazla çalışma ve hafta tatili açısından ispat yükü davacıda olup, mahkemece iddia doğrultusunda hesaplama yapılan bilirkişi raporuna itibar edilerek hüküm kurulmuş ise de, iddiayı doğrulayan tanıklardan ikisi aynı konuda dava açıp, alacak talebinde bulunan tanıklardır. Aynı işyerinde 5 yıl önce, 1 yıl çalışan tanığın kendi çalışma dönemi dışındaki çalışma süresini bilmesi mümkün değildir. Diğer davacı tanıkları da komşu işyerlerinde çalıştıklarını ifade etmişler ise de, bu komşuluk ilişkisinin işyerindeki çalışma süresini bilebilecek durumda olup, olmadığı araştırılmamıştır. Mahkemece bu durumlar açıklattırılıp, işyerinde yapılan işin niteliği, iş hacmi gibi unsurlar göz önüne alınarak iddia edilen sürelerle çalışma gerektiren bir nitelik taşıyıp taşımadığı gerekirse mahallinde yapılacak keşif ve bilirkişi incelemesi ile tespit edilerek tüm delillerin birlikte değerlendirilmesi suretiyle davacının varsa fazla mesai ve hafta tatili ücreti alacaklarının belirlenmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.3.Davacının 122 gün izne hak kazandığı ve yıllık izinden 60 gün kullandığı hesap edilerek bakiye 62 gün için izin ücreti alacağı hüküm altına alınmış ise de, dosyada bulunan izin kullanma kayıtlarına göre davacının 72 gün izin kullandığı ve bakiye izin süresinin 50 gün olduğu göz önünde bulundurulmadan yazılı şekilde izin ücreti hesabı hatalıdır.F)Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 16.01.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.