MAHKEMESİ : KAYSERİ 1. İŞ MAHKEMESİTARİHİ : 31/12/2013NUMARASI : 2010/491-2013/904DAVA :Davacı vekili, fazla mesai ücret alacağının davalı işverenden tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Yerel mahkeme, isteğin reddine karar vermiştir. Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı işçi, davalı işveren nezdinde sağlık kuralları bakımından günde ancak 7,5 ve daha az çalışılması gereken işler hakkında yönetmelik kapsamındaki bir işte çalıştığını, günde 7,5 saatin üzerinde yapılan 1 saatlik mesainin karşılığının ödenmediğini, toplu iş sözleşmesinin 62.maddesi uyarınca fazla mesai ücretinin % 80 zamlı ödeneceğinin kararlaştırıldığını beyanla fazla mesai ücreti alacağının en yüksek banka mevduat faizi ile davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir. Davalı işveren vekili, davanın reddini talep etmiştir. Mahkemece davanın kabulüne dair verilen ilk kararın davalı vekili tarafından temyizi üzerine, günlük 7,5 saat esasına göre çalışması gereken davacının 8,5 saat çalıştığı, ancak bu bir saat fazla çalışmada 15’er dakikadan 30 dakika ara dinlenme yapması nedeni ile yarım saat fazla çalışma ücretinin Toplu İş Sözleşmesi hükümlerine göre belirlenmesi gerektiği, ayrıca bordroda davacıya çalışılan işin niteliğine göre % 10 zamlı ücret ödendiği, bu zamlı ücretin indirilerek alacağa karar verilmesi gerektiği gerekçesi ile bozulmasına karar verilmiştir. Mahkemece bozma üzerine yapılan yargılama sonunda alınan bilirkişi raporuna itibar edilerek, davacıya % 10 luk ödeme olmasa da bordro ile %15 verimliliği teşvik primi ödemesi yapıldığı, bunun mahsubu halinde davacının fazla çalışma ücret alacağı olmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir. Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı, yapmışsa ücretlerinin hangi esaslara göre belirleneceği, verimliliği teşvik primi ödemesinin fazla çalışma ücretinden mahsup edilip edilemeyeceği noktasında toplanmaktadır. Davacının sağlık kuralları bakımından günde 7,5 saat veya daha az çalışılması gereken işler hakkındaki yönetmelik kapsamında olmasına rağmen günde 8,5 saat ve 5 gün üzerinden çalıştığı konusunda ise taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Belirtmek gerekir ki davalı tarafın mahsup defi incelendiğinde Verimliliği Teşvik Primi ek bir ödemedir. Fazla çalışmanın alternatifi olmadığı gibi, işçiler fazla çalışma yapsınlar ya da yapmasınlar oranları değişmekle beraber bu ödemeye hak kazanacaklarıdır. Fazla mesai zamanları için bunun ödenmeyeceğinin ifade edilmesi ek ödemenin sadece normal çalışma süreleri için öngörüldüğünü gösterir. Bu nedenle davacının fazla çalışma ücretinin % 15 olarak ödenen verimliliği teşvik priminden mahsubu hatalıdır. Ara dinlenme düşülerek yarım saat üzerinden hesaplanan fazla mesai alacağının tahsiline karar verilmelidir. SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.