Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 15341 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 4630 - Esas Yıl 2015
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVALILAR :...DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, ücret, yıllık izin ücreti, hafta tatili ücreti, dini-milli bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti: Davacı,davalı şirketlerin aynı binada farklı katlarda faaliyet yürüttüklerini aynı işle iştigal olduklarını,davalılar bünyesinde çalışan işçilerin her iki firmaya da hizmet verdiklerini bu nedenle alacaklarından birlikte sorumlu olduklarını,iş akdinin haksız ve ihbarsız feshedildiğini ileri sürerek ödenmeyen kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai,genel tatil,yıllık izin ücreti,ücret ve hafta tatili alacaklarının davalılardan tahsilini istemiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalılar,davanın reddini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece,toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2- Davacı işçinin hafta tatili ve genel tatil ücretlerine hak kazanıp kazanmadığı uyuşmazlık konusudur.Davacı,davalı işyerinde bir hafta gündüz bir hafta gece vardiyasında çalıştığını,gündüz vardiyasında çalıştığı haftalarda hafta tatili kullanmadığını yine işyerinde resmi bayramlarda ve dini bayramların 3. gününden itibaren çalışma yapıldığını ancak karşılığı ücretlerin ödenmediğini bildirmiştir.Davalı ise hafta ve genel tatil çalışmasının bordrolara yansıtılarak ödendiğini beyan etmiştir.Hükme esas alınan bilirkişi raporunda,davacı işçi bordrolarında 3 aya ilişkin genel tatil tahakkukunun bulunduğu, dinlenen tanıkların dini bayramlar dışındaki resmi bayram günlerinde iş olduğunda çalışıldığını ve ücretinin ödendiğini, yine haftada bir gün hafta tatili kullanıldığını beyan etmeleri karşısında davacının belirtilen alacaklara hak kazanamayacağından bahisle hesaplama yapılmamıştır.Mahmemece ispatlanamadığı gerekçesi söz konusu hafta ve genel tatil ücreti taleplerinin reddine karar verilmiştir.Genel tatil ücreti açısından, 4857 sayılı İş Kanunu'nun 47. maddesinde; ”Bu Kanun kapsamına giren işyerlerinde çalışan işçilere, kanunlarda ulusal bayram ve genel tatil günü olarak kabul edilen günlerde çalışmazlarsa, bir iş karşılığı olmaksızın o günün ücretleri tam olarak, tatil yapmayarak çalışırlarsa ayrıca çalışılan her gün için bir günlük ücreti ödenir.” hükmü yer alır. Bu nedenle, genel tatil günlerinde çalışılmaması halinde işçiye 1 günlük yevmiye Kanun gereği verilmesi gereken bir ücrettir. Genel tatil günlerinde çalışan işçiye ise, bu çalışması günlük 7,5 saatten az dahi olsa, Kanun gereği çalışmasa da verilmesi gereken 1 günlük yevmiyeye ek olarak çalışması karşılığında çalışılan her genel tatil günü için 1 günlük yevmiye daha ödenmelidir.Dosyaya sunulan bordrolar incelendiğinde; hafta tatili ücreti ödemesi bulunmadığı gibi genel tatil tahakkuku bulunan aylara ilişkin ödemelerin de çalışılmayan gün için ödenmesi gereken ücret olduğu görülmektedir.Temyiz incelemesi aynı gün dairemizce yapılan ... 27. İş Mahkemesi 2013/710 E. ve 2013/709 E. sayılı dosyaları ile iş bu dosyada dinlenen davacı tanık anlatımları birlikte değerlendirildiğinde, davacının ayda iki hafta tatilinde çalışma yaptığı ve dini bayramların 2. gününden sonraki tatil günleri ile milli bayram günlerinde çalıştığı iddiasını kanıtladığı anlaşılmaktadır.Davacı yararına söz konusu alacaklar ile ilgili olarak hesaplama yapılarak sonuca gidilmesi gerekirken, dosya kapsamına uygun olmayan gerekçe ile alacakların reddine karar verilmesi hatalıdır.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 27.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.