MAHKEMESİ : İSTANBUL 8. İŞ MAHKEMESİTARİHİ : 11/10/2011NUMARASI : 2010/21-2011/499DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, hafta tatil ücreti, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, yemek ücreti, ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı, iş sözleşmesini ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile fazla çalışma, hafta tatili, yıllık ücretli izin, ulusal bayram ve genel tatil, ücret ve yemek ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı, davanın reddini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.D) Temyiz:Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.E) Gerekçe:1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2- Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı ve genel tatillerde çalışıp çalışmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Fazla çalışma yaptığını ve genel tatillerde çalıştığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma ve genel tatil ücreti alacağının ödendiği varsayılır. Fazla çalışmanın ve genel tatillerde çalışıldığının ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın ve genel tatillerde çalışıldığının yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İmzalı ücret bordrolarından fazla çalışma ve genel tatil ücretlerinin ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin alacağının bordroda görülenden daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, fazla çalışma yapıldığı ve genel tatillerde çalışıldığının ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordrolarda yazılı olanın dışında fazla çalışma yaptığını ve genel tatillerde çalıştığını yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. Somut olayda; davacı, çalışma saatleri ve düzenini açıklamaksızın fazla çalışma ve genel tatillerde çalıştığını ileri sürerek ücret talebinde bulunmuştur. Mahkemece, davacı tanık beyanlarına itibar edilerek hesaplama yapılan bilirkişi raporu uyarınca alacaklar hüküm altına alınmıştır. Davacı tanıkları, davacının, bir ay boyunca 08:00-22:30 veya 23:00 saatleri arasında çalışma yaptığını açıklamışlardır. Dosyaya sunulan davalı işyerindeki belirli bir dönemde gerçekleştirilen şirket içi yazışmalardan ise, davacının akşam 20:00 veya 21:00 saatlerine kadar çalıştığı anlaşılmaktadır. Yerel Mahkemece davacının ispat ettiği çalışma saat düzeninin davacının bütün hizmet süresince gerçekleştiğinin kabulü mümkün değildir. Yerel Mahkemece, davacının davalı iş yerinde çalıştığı dönem için fazla mesai yaptığı ve genel tatillerde çalıştığı iddialarını ispatladığı gözetilerek sadece tanıkların çalıştığı dönemde bir ay sürecinde ve işyeri kayıtları ile ispat edilen dönem için alacakların hüküm altına alınması gerekirken yazılı şekilde sonuca gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 12.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.