Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 14708 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 9793 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ : ÇORLU 1. İŞ MAHKEMESİTARİHİ : 27/12/2011NUMARASI : 2009/509-2011/866DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti ile fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı, davalı işyerinde 18.08.2004-09.04.2009 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesinin 08.04.2009 tarihinde işveren tarafından sona erdirildiğini, 09.04.2009 tarihli ihtarname ile kıdem-ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin ve fazla çalışma ücret alacaklarının ödenmesini ihtar ettiğini, aylık net ücretinin 789,00 TL olduğunu, yılda 1 kez erzak, yemek, servis sosyal yardımlarının bulunduğunu, haftanın 7 günü, günde 8 saat çalıştığını, 2009 yılı içinde hafta tatili olarak 2 gün izin kullandığını iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve fazla mesai alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili, davacının 18.08.2004-08.04.2009 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesinin davacının disiplinsiz davranışları nedeniyle işveren tarafından tazminatları ödenerek sona erdirildiğini, davacının ihbar süresinin 13 gününün kullandırıldığını, kıdem ve ihbar tazminatı olarak 4.360,18 TL’nin davacının banka hesabına yatırıldığını, davacı ve diğer işçilerin asgari ücretle çalıştığını, işyerinde yemek ve servis uygulaması olduğunu, bunun dışında sosyal hakların olmadığını, davacının asgari ücret aldığına dair imzalı ücret bordrolarının bulunduğunu, banka kayıtlarının da bordroları doğruladığını, işyerinde 3 vardiya olarak 8 saat çalışıldığını, haftada 1 gün izin kullanıldığını, işyerinde fazla çalışma yapılmadığını, işyerinde kart okuma sistemi olduğunu, işçilerin giriş çıkışlarının kayıtlı olduğunu, davacı tarafından dosyaya sunulan davalı işverene ait olduğu iddia edilen fazla mesai formlarının hepsinin sahte olduğu, bunun için Savcılığa suç duyurusunda bulunulduğunu, davacının kıdem tazminatı dışındaki alacaklara mevduat faizi isteyemeyeceğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, taraflar arasında iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından 4857 Sayılı Yasanın 17. maddesine göre feshedildiğine ilişkin anlaşmazlık bulunmadığı, iş sözleşmesinin 4857 Sayılı Yasanın 17. maddesi kapsamında davalı işveren tarafından feshedildiği ve davacıya ihbar öneli tanınmasına rağmen ihbar öneline uyulmadığı, bu nedenle davacının kıdem ve ihbar tazminatı talep hakkının bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı süresi içersinde davalı vekili temyiz etmiştir. E) Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Kıdem ve ihbar tazminatının giydirilmiş ücretten, diğer işçilik alacaklarının ise çıplak ücretten hesaplanması gerekir. İşçiye ücreti dışında ödenen asgari geçim indirimi yasa ile getirilmiş olup, bireyin veya ailenin asgari geçim düzeyini sağlayacak bölümünün toplam gelirden düşülerek vergi dışı bırakılmasıdır. Bu nedenle ücretin eki değildir. Ücret olarak nitelendirilemez ve tazminat ve işçilik alacaklarının hesaplanmasına esas ücrete dahil edilemez. Hükme esas bilirkişi raporunda davacının bakiye kıdem ve ihbar tazminatı, asgari geçim indirimi de dahil edilmiş ücretten hesaplanmıştır. Mahkemece davacının bakiye kıdem ve ihbar tazminatının asgari geçim indirimi dikkate alınmadan hesaplanıp belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi hatalıdır. Giydirilmiş ücretin belirlenmesinde, fesih tarihi itibariyle yol ve yemek yardımının miktarlarının ilgili kuruluşlardan sorularak tespiti yapılmadan ortalama bir hesaplama ile sonuca gidilmesi de hatalı olup bozmaya gerektirmiştir. F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 07.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.