Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 14661 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 26848 - Esas Yıl 2012
MAHKEMESİ : MANAVGAT İŞ MAHKEMESİTARİHİ : 08/02/2012NUMARASI : 2010/199-2012/36DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı isteminin özeti: Davacı vekili, davacının işçilik alacaklarının ödenmemesi nedeni ile iş aktini haklı feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ücret, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarını istemiştir. B)Davalı cevabının özeti: Davalı vekili, devamsızlık eden davacıya davalının iş aktinin davalıca haklı feshedildiğini, taleplerin zamanaşımına uğradığını, üçlü vardiya sistemi nedeni ile fazla mesai yapmadığını, hafta tatilllerini kullandığını, genel tatillerde çalışması halinde ücretinin ödendiğini, yıllık izin alacağı bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir. C)Yerel Mahkeme kararının özeti: Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, fazla mesai ve genel tatil çalışma ücretleri zamanında ödenmeyen işçinin iş akdini 4857 sayılı Yasanın 24/II(e) maddesi uyarınca haklı olarak feshettiği gerekçesi ile ücret alacağının dava sırasında ödendiğinin davacı tarafından beyan edilmesi nedeni ile bu talep hakkında karar vermeye yer olmadığına, hafta tatili ücreti talebinin reddine ve diğer taleplerinin kabulüne karar verilmiştir. D)Temyiz: Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. E)Gerekçe: 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2- Somut olayda, davalının itirazına rağmen Mahkemece raporu hükme esas alınan bilirkişi Avukat H.. E..'un davalıya karşı açılmış başka davalarda vekil sıfatının olup olmadığı, yahut kendisinin davalı ile davasının bulunup bulunmadığı hususları, incelenmemiştir. Mahkemece yapılacak iş, davalı vekilinden ve bilirkişi Avukat H.. E..'dan sorularak, bilirkişi Avukat H.. E..'un davalıya karşı açılmış başka davalarda vekil sıfatının bulunup yahut kendisinin davalı ile davasının olup olmadığı hususlarının tespiti ile, belirtilen şekilde adı geçen bilirkişi ile davalı arasında menfaaat çatışması olması halinde bir başka bilirkişiden rapor almaktır. 3- Dosyadaki bilirkişi raporlarında bordrolardan ve hizmet döküm cetvellerinden yola çıkılarak bir takım oranlamalar ile farklı ücret meblağları belirlenmiştir. Davacının hizmet dökümüne ve 2009 yılı Haziran ayı bordrosuna göre davalı işverenliğin kayıtlarında davacının ücretinin 745 TL. net ve 1040 TL. brüt civarında seyretmesi, davacının fesih ihtarında net ücretinin 790 TL. olduğunu belirtmesi, davalı şahitlerinin beyanlarında davacının en son maaşının 850 TL. civarında olduğunun belirtilmesi ve davacının yıllardır ücretinin artırılmadığı yönündeki dosyada mevcut beyanı karşısında, bir kısım bilirkişi raporlarında yer alan oranlamalar yolu ile ulaşılan ücret meblağının hesaplamada esas alınması hatalıdır. Mahkemece yapılacak iş, tüm bu delil durumuna göre davacının fesih tarihindeki net ücretinin 790 TL. olduğunun kabulü ile hesaplama yapılarak sonuca gitmektir. 4- Bilirkişi raporlarında davacının fazla mesai süreleri açısından farklı hesaplamalar mevcut olup, bu çelişki giderilmeden ve gerekçeli kararda hükme esas alınan fazla mesai süresinin neden kabul edildiği gerekçelendirilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması hatalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 06/05/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.