Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 14604 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 15414 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ : İSTANBUL 8. İŞ MAHKEMESİTARİHİ : 17/11/2011NUMARASI : 2008/528-2011/689DAVA :Taraflar arasındaki, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, izin ücreti, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, bayram ve genel tatil ücreti ile ikramiye alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hüküm süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 06.05.2014 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat B.. B.. geldi. Karşı taraf adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı işçi, 09/08/2000 -28/09/2008 tarihleri arası davalı işyerinde alüminyum imalat şefi olarak hizmet akdi ile çalıştığını, uzun yıllardır ödenmeyen alacaklarını işverenden istemesi ile birlikte değişik olayları da karşısına çıkardığını, 28.09.2008 günü işveren tarafından haksız bir şekilde hizmet akdinin sona erdirildiğini, hak ettiği kıdem, ihbar tazminatı ile izin, fazla mesai, genel tatil ve hafta tatil ücretlerinin ödenmediğini belirterek sözü edilen alacakların tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı işveren, zamanaşımı defini ileri sürmüş, esasa ilişkin beyanlarında da davacının görevinin gereklerini yerine getirmemesi nedeniyle müvekkil şirketçe haklı sebeple feshedildiğini ve davacıya hak kazandığı tüm yasal haklarının ödendiğini, belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.Mahkemece, işveren feshi haksız olarak kabul edilmiş ve davaya konu isteklerin kısmen kabulüne karar verilmiştir. Kararı yasal süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir. 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2- Davacının aylık ücreti tartışmalı olup, davacı işçi son ücretini net 1.900 TL olarak açıklamış, davacı tanıkları 1.500 – 1.650 TL arası ücret ödendiğini belirtmişlerdir. İmzalı ücret bordroları bürüt 1.100 TL üzerinden düzenlenmiştir. Meslek odası 1.400 TL ücreti bildirmiş olmakla mahkemece davacının son ücreti net 1.400 TL kabul edilerek ilgili seçeneğe göre karar vermiştir. Davacı işçinin fesihten 1.5 yıl kadar önce iş müfettişine beyanında ücretini 900 TL net olarak açıkladığı görülmektedir. Davacının sözü edilen beyanı bağlayıcı olup, davacının imzasını taşıyan tutanakta belirtilen ücretin asgari ücrete oranına göre son ücret ve hesaplamaya konu önceki ücretler belirlenmelidir. 3- Davacı işçi fazla çalışma ücreti isteğinde bulunmuş, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı beyanı ve tanık beyanlarına göre günde 2 saat haftada 12 saat fazla çalışma ücreti hesaplanmıştır. Davacı ve arkadaşlarının çalıştıkları sırada fazla çalışma yönünden Bölge Çalışma Müdürlüğüne şikayetleri üzerine işyerinde inceleme yapan iş müfettişince düzenlenen tutanakta davacı işçi 8:30- 18:00 saatleri arasında çalıştığını ve 45 dakika yemek ve günlük yarım saat çay molası olduğunu belirtmiştir. Davacının sözü edilen beyanı bağlayıcı olup, hesaplamanın açıklanan çalışma saatleri ve ara dinlenme süreleri düşülerek yapılması gerekir. 4- Mahkemece hafta tatili ücreti isteği hüküm altına alınmıştır. Ancak davacı işçi iş müfettişi tarafından düzenlenen tutanakta haftada 6 gün çalıştığını ve 7. gün dinlendiğini beyan etmiştir. Davacı tanıklarından birinin beyanı da bu yönde olup, hafta tatilinde çalışma kanıtlanamamıştır. Davacının hafta tatili ücreti isteğinin reddine karar verilmelidir. 5- Davacının bayram ve genel tatil ücreti isteklerinin de kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacının imzasını taşıyan iş müfettişi tutanağında 29 Ekim ile dini bayramlar hariç çalışıldığı açıklanmıştır. Bu durumda hesaplamanın davacının bu kabulüne göre yapılması gerekir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda dini bayramlar ve yılbaşı hariç çalışma kabul edilerek hesaplamaya gidilmiştir. Usulü kazanılmış hak ilkesi gözetilerek, yılbaşı, 29 Ekim ve dini bayramlar hariç milli bayram ve genel tatiller için hesaplamaya gidilmelidir. 6- Davacı vekilinin ıslah yoluyla dava konusu miktarları artırmasının ardından davalı vekili usulüne uyun olarak zamanaşımı defini ileri sürmüştür. Mahkemece davalı vekilinin zamanaşımı defi değerlendirilmeden bu yönde ek hesap raporu alınmadan karar verilmesi de hatalıdır. Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 1.100.00 TL duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 06.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.