Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 14094 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 3749 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı, davalıya ait işyerinde süpervizör olarak çalışırken yaptığı fazla çalışmaların karşılığının ödemediğıni ileri sürüp fazla çalışma alacağının tahsilini, istemiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı, fazla çalışma iddiasının asılsız olduğunu, fesih sonrası düzenlenen ibranamede de bu hususun belirtildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının davalı işyerinde fazla çalışma yaptığı ve karşılığının ödenmediği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.D) Temyiz:Kararı davalı taraf temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Fazla çalışmaların aylık ücret içinde ödendiğinin öngörülmesi ve buna uygun ödeme yapılması halinde, yıllık 270 saatlik fazla çalışma süresinin ispatlanan fazla çalışmalardan indirilmesi gerekir. Somut uyuşmazlıkta işverence sunulan iş sözleşmelerinde fazla çalışmaların aylık ücrete dahil olduğu düzenlenmiş olup Mahkemece bu sözleşme hükmü değerlendirilmeden sonuca gidilmesi bozmayı gerektirmiştir. F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 13/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.