Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 13217 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 16299 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ : UŞAK 1. İŞ MAHKEMESİTARİHİ : 15/03/2012NUMARASI : 2010/554-2012/275DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, ücret alacağı, milli bayram ve genel tatil ücreti ile hafta tatili ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili; Müvekkilinin davalı işyerinde 12/12/2006 tarihinden itibaren çalıştığını, 30/06/2010 tarihinde iş akdini davacının feshettiğini, bunun nedeninin ücretlerinin ödenmemesi olduğunu, bunu işveren vekili olan işyeri müdürüne bildirdiğini, onun da kendisine sinkaflı küfürler ettiğini, bu davranışının süreklilik arz ettiğini, bu nedenle de haklı olarak iş akdini feshettiğini belirterek, kıdem tazminatı, fazla mesai, hafta tatili ve genel tatil ile 28 günlük ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.B) Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili; davayı kabul etmediklerini ve yasal bulmadıklarını, davacı ile diğer bir kısım işçilerin birlikte hareket ederek ve bir kişinin vardiya değişikliği nedeniyle ya hep beraber aynı vardiyada çalışırız ya da işi bırakırız diyerek direniş ve eylemlerde bulunduklarını, toplu olarak işi bıraktıklarını, bu yasal olmayan eylem nedeniyle şirkette üretimin durmasına ve şirketin aylık maaşlarının çok üzerinde zarara uğramalarına neden olduklarını, bu nedenle işveren açısından haklı nedenin doğduğunu, bu nedenle davacının kıdem tazminatı talep edemeyeceğini, davacının talep ettiği fazla çalışma, genel tatil, hafta tatili çalışması ve maaşı alacaklarının da yasal olmadığını, davacının bu taleplerinin mevzuata, şirket kayıtlarına ve çalışma durumuna uygun olmadığını, davacının taleplerini yazılı belge ve delillerle ispata zorunlu olduğunu ıslah talebine karşı da zamanaşımı def'inde bulunduklarını bildirerek davanın reddini talep etmiştir. C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2- Yerel mahkemece alınan ek bilirkişi raporu, denetime elverişli olmadığı gibi, hüküm fıkrasının incelenmesinde alacakların 29/08/2011 tarihli rapora göre belirlendiği anlaşılmaktadır. Mahkeme gerekçesinde ise hangi rapora ve neden itibar edildiği de yazılmamıştır. Dolayısıyla davalının ıslaha karşı zamanaşımı savunmasının da değerlendirilip değerlendirilmediği anlaşılamamaktadır. Ek rapordaki belirlenen miktarlar da asıl rapordaki rakamlarla çelişmektedir. Bu nedenlerle Mahkemece dosyanın yeniden bilirkişiye tevdi edilerek zamanaşımı savunması da dikkate alınmak suretiyle hesap raporu alınması ve sonucuna göre fazla mesai, hafta tatili ve genel tatil ücretlerinden makul oranda takdiri indirim ile hüküm kurulması gerekirken yanılgılı değerlendirme ve denetime elverişli olmayan bilirkişi raporlarına istinaden hüküm kurulması yanlıştır. 3- Ayrıca dosyada davacının çalışma saatleri de net ve kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenmemiştir. İş yerinde vardiya sistemi olup olmadığı, vardiya sisteminin değişip değişmediği, vardiyaların saatlerinin ne şekilde gerçekleştiği ve davacının hangi dönem hangi vardiya sisteminde çalıştığı, gerekirse tanıklar yeniden dinlenerek, beyanlarındaki çelişki giderilerek saptanmalı ve Dairemizin ilkeleri doğrultusunda 11 saate kadar (11 saat dahil)olan çalışmalardan 1 saat, 11 saati aşan çalışmalardan ise 1,5 saat ara dinlenmesi düşülerek fazla mesai ücretinin belirlenmesi ve makul oranda takdiri indirim ile hüküm altına alınması gerekirken yeterli ayrıntı içermeyen bilirkişi raporuna itibar edilmesi de yerinde olmayıp bozmayı gerektirmiştir.F) Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 17.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.