Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12302 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 11532 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti, hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı, 17/06/2010-09/11/2012 tarihleri arasında davalı şirkete ait... Hastanesinde organ nakli koordinatörü olarak çalıştığını, 09/11/2012 tarihinde iş sözleşmesinin hiçbir gerekçe göstermeden haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti ve hafta tatili ücreti alacağını talep etmiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı, davacı hakkında davalı iş yerine sunduğu sağlık hizmeti ile ilgili taksirle ölüme sebebiyet vermek ve görevi ihmal, hukuka aykırı rıza ile tıbbi hata içeren nakil yapıldığı ve teşekkül halinde organ ve doku ticareti yapmak, suç işlemek amacıyla örgüt kurmak iddiaları ile soruşturma açıldığını, tüm bunlar haricinde yapılan denetim sonucunda T.C. ... Bakanlığı tarafından hastane bünyesindeki böbrek nakli merkezinin faaliyetlerinin durdurulduğunu, iş sözleşmesinin haksız olarak feshedilmediğini ve herhangi bir alacağının bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, feshe konu edilen olaya ilişkin 11. Ağır Ceza Mahkemesinde açılan teşekkül halinde organ ve doku ticareti yapmak veya aracılık etmek, suç işlemek amacıyla teşekkül suçlarından yargılanan davacı hakkında Mahkemece atılı suçları işlediği sabit olmadığından beraatine karar verildiği, kararın 29/04/2015 tarihinde kesinleştiği, işverence feshe konu edilen olguların ispatlanamadığı, iş akdinin kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanılacak şekilde sona erdiği gerekçesiyle kıdem ve ihbar tazminatının kabulüne, izin ücreti talebinin kabulü ile fazla mesai, genel tatil ve hafta tatili ücretinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.D) Temyiz:Kararı davalı vekili temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Taraflar arasında fazla çalışmanın hesabı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. 4857 sayılı İş Kanununun 63 üncü maddesinde çalışma süresi haftada en çok 45 saat olarak belirtilmiştir. Ancak tarafların anlaşması ile bu normal çalışma süresinin, haftanın çalışılan günlerine günde onbir saati aşmamak koşulu ile farklı şekilde dağıtılabileceği ilkesi benimsenmiştir. Yasanın 41 inci maddesine göre fazla çalışma, kanunda yazılı koşullar çerçevesinde haftalık 45 saati aşan çalışmalar olup, 63 üncü madde hükmüne göre denkleştirme esasının uygulandığı hallerde, işçinin haftalık çalışma süresi, normal haftalık iş süresini aşmamak koşulu ile bazı haftalarda toplam 45 saati aşsa dahi bu çalışmalar fazla çalışma sayılmaz. Somut uyuşmazlıkta, Mahkmece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının haftanın 5 günü 07.30'dan 18.00'e kadar, cumartesi günleri de 14.00'e kadar ayda 2 kez de 24 saat çalıştığı, buna göre haftalık 9 saat fazla mesai yaptığı kabul edilmiş ise de; emsal aynı gün incelenen ... İş Mahkemesinin 2013/63 E.sayılı dosyasında davacının tanık olarak dinlendiği, cumartesi ve pazar günleri 12'ye kadar çalışıldığını beyan ettiği ve bu emsal dosyada haftalık 6,5 saat fazla mesai yapıldığının kabul edildiği anlaşılmıştır. Davacı emsal dosyadaki aynı çalışma düzenine tabi olduğundan, haftalık fazla çalışmanın 6,5 saat üzerinden hesaplanması gerekirken fazla çalışmanın 9 saat kabul edilerek hesaplama yapılması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir. F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 24/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.