Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12273 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 1665 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile izin ücreti, fazla mesai ücreti, dini-milli bayram ücreti, asgari geçim indirimi alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti: Davacı, 05/08/2006- 30/09/2008 ve 15/04/2010-16/07/2011 tarihleri arasında davalı şirkette depo sorumlusu olarak çalıştığını iş akdinin haksız ve ihbarsız şekilde feshedildiğini ve alacaklarının da ödenmediğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık ücretli izin,fazla mesai ücreti,genel tatil ve asgari geçim indirimi alacaklarının ödetilmesini istemiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı,davanın reddini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece,toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karşı davanın reddine karar verilmiştir.D) Temyiz:Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2- Taraflar arasında hizmet süresinin tespiti noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.Davacı,davalı işyerinde 05.08.2006-30.09.2008 ve 15.04.2010-16.07.2011 tarihleri arasında çalıştığını bildirmiş,davalı ise 01.09.2008-12.12.2008 ve 12.08.2010-16.07.2011 tarihleri arasında çalıştığını beyan etmiştir. kayıtları ile davalı beyanı uyumludur.Ancak dinlenen davacı tanığı..., “kendisinin davalı işyerinde 2009 Aralık-2011 Mart ayları arasında çalıştığını,davacının 2010 Nisan ayında işe girdiğini ve kendisinden bir kaç ay sonra da işten çıkarılmış olduğunu” beyan etmiştir.Davacı tanığının bu beyanı davacının ikinci dönem çalışmasının 15.04.2010 tarihinde başladığını kanıtlamaktadır.Kaldı ki mahkeme de kararın gerekçe kısmında davacının hizmet süresinin kurum kayıtları ve tanık beyanlarına göre 01.09.2008-12.12.2008 ile 15.04.2010-16.07.2011 olduğunu tespit etmiş ancak bilirkişi 2. ek raporundaki 2. seçeneğe göre yapılan hesaplamaya itibar etmiştir.Bilirkişi 2. ek rapor 2. seçenekte davalı beyanı ve kayıtlarına göre belirlenen hizmet süresine göre hesaplama yapılmıştır.Buna göre davacının, 01.09.2008-12.12.2008 ile 15.04.2010-16.07.2011 tarihleri arasında geçen hizmet süresine göre hak ve alacaklarının hesaplanarak hüküm altına alınması gerekirken yazılı olduğu şekilde karar verilmesi hatalıdır.3-Hükmedilen alacakların net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüte yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 23.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.