Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12172 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 32083 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ : İZMİR 2. İŞ MAHKEMESİTARİHİ : 05/07/2012NUMARASI : 2011/83-2012/333DAVA :Davacı, fazla mesai ücretinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı vekili, müvekkilinin yaptığı fazla çalışmalarının karşılığının ödenmediğini ileri sürerek, fazla çalışma ücreti alacağını istemiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili,tüm personelin mesai saatleri içerisinde çalışmalarda bulunduklarını, mesai saatleri dışında çalışma yapılmadığını, davacının müvekkili şirket bünyesinde uzun süre çalıştığını, bu süre içinde fazla çalışması olmadığı gibi buna dair hiçbir talebinin de olmadığını, maaş bordrolarında fazla çalışmaya ait ücretinin 0 (Sıfır) olmasına rağmen hiçbir ihtirazi kayıt koymadan imzaladığını, bu konuda dava tarihine kadar da hiçbir başvuruda bulunmadığını, davacının iddiasını tereddüde yer bırakmayacak şekilde ispata yükümlü olduğunu, bordrolara ihtirazi kayıt koymaması nedeni ile bu ispatı yazılı delillerle yapmak zorunda olduğunu, davacıya fazla çalışma konusunda hiçbir emir ve talimat verilmediğini, yerleşik Yargıtay kararlarında da belirtildiği üzere bir işçinin günlük normal çalışma süresinin üzerine sürekli olarak fazla çalışma yapmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, küresel ekonomik krizde bütün sektörde olduğu gibi müvekkili şirkette de krizin yansımalarının görüldüğünü ve bu nedenle bir çok tedbir alındığını, davalı müvekkilinin tasarrufa giderken işçinin fazla çalıştırılmış olmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı taraflar temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık, fazla çalışma hesabı noktasında toplanmaktadır. Dosyanın incelenmesinden, “Cumartesi” günleri çalışma olduğu davacı tanıkları ile davalı tanığı D.. K..B..nın beyanı ile sabit olduğu halde “Cumartesi” gününün dikkate alınmayan hesaba itibar edilerek hüküm tesisi isabetsizdir. “Cumartesi” günü çalışma yapıldığı dikkate alınarak hesaplama yapıldığı anlaşılan 06/06/2012 tarihli bilirkişi raporundaki haftalık 11 saatlik fazla çalışma üzerinden hüküm kurulmalıdır.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 10.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.