Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12037 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 1983 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile izin ücreti, fazla mesai ücreti, milli bayram tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı isteminin özeti: Davacı vekili, haftada 6 gün, hafta içi günde 11 saat, hafta sonu 1 gün ise 07.30-22.30 arasında 15 saat çalıştığını, bir kısım işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti alacaklarını istemiştir.B)Davalı cevabının özeti: Davalı vekili, müvekkil şirkette vardiyalı çalışıldığını, 1 saat yemek, 15 er dakikadan 2 kere çay molası verildiğini, fazla çalışma yapıldığında bordrolarında gösterilerek banka kanalı ile ödendiğini, sürekli fazla çalışma yapılmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, iddia ve taleplerin yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.C)Yerel Mahkeme kararının özeti:Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, bazı bordrolardaki miktarlarla bankaya yatan tutarlarla uyumlu olmadığı anlaşıldığından, imzasız bordroların değerlendirilmeye alınamayacağı, davacının dinletmiş olduğu tanık anlatımları ile fazla mesai yaptığını, ücretlerini alamadığını kanıtladığı, bilirkişi raporundaki miktardan % 30 oranında hakkaniyet indirimi yapıldığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.D)Temyiz: Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.E)Gerekçe: 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır. İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.Somut uyuşmazlıkta, davacı tanığı... kendisinin davacı ile davacının işten çıkmadan 2 ay önce 15 gün süre ile aynı mağazada çalıştığını bildirmiştir. Davacı tanığı..L ise davacının kendi çalıştığı mağazaya 2012 yılı Eylül ayında mağaza müdür yardımcısı olarak geldiğini ve 2013 yılı Mart ayından itibaren 1-1,5 ay süre ile mağaza müdürlüğü yaptıktan sonra bir başka mağazaya gönderildiğini beyan etmiştir.Davacı tanıklarının davacı ile birlikte çalışmaları sonucunda bildikleri dönem itibari ile Mahkeme tarafından hükme esas alınan fazla mesai hesabı yerindedir.Bununla birlikte davacı tanıklarının davacı ile birlikte çalışmadıkları dönemler açısından davalı tanığına göre hesaplama yapılmalıdır. Buna göre davacı tanıklarının davacı ile birlikte çalışmadıkları dönemler açısından, davacının haftada 6 gün, 08:00-18:00 ya da 12:00-22:00 saatleri arasında günlük 45 dakika çay ve yemek molası verildiği kabul edilerek sonuca gidilmelidir. Davacıya fazla mesaileri karşılığında izin kullandırıldığı davalı tarafından yazılı belge ile ispatlanamadığından, izin kullandırıldığı gerekçesi ile fazla mesai alacağından mahsup yoluna gitmek mümkün değildir. F)SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12/05/2016 günü tarihinde oybirliğiyle karar verildi.