Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12010 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 6043 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ : ESKİŞEHİR 1. İŞ MAHKEMESİTARİHİ : 30/12/2011NUMARASI : 2011/1207-2011/1741DAVA :Davacı, kıdem tazminatı alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalılar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A)Davacı isteminin özeti: Davacı vekili, müvekkilinin O.. Mühendislik Fakültesinde 05.05.1999 tarihinden itibaren aynı işyerinde değişik alt işverenlerle emekli olduğu 15.05.2011 tarihine kadar çalıştığını, üniversitenin alt işveren, şirketin son taşeron şirket olduğunu, her iki davalının müştereken ve müteselsil olarak sorumlu bulunduğunu, davacının hak ettiği kıdem tazminatının ödenmediğini, davacının emekli olacağını işyerine bildirdiğini iddia ederek 9.500 TL kıdem tazminatının emeklilik tarihi olan 15.05.2011 tarihinden itibaren yasal faizin altında kalmamak üzere en yüksek banka mevduat faizi ile tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.B)Davalı cevabının özeti: Davalı şirket vekili, şirketin davacının gerçek işvereni olmadığını, bu yüzden sorumlu tutulmaması gerektiğini, husumet yokluğu bulunduğunu, öncelikle zamanaşımı nedeniyle reddi gerektiğini, talebin sebepsiz zenginleşmeye yönelik olduğunu, 01.04.2011 tarihinde ihaleye girdiğini ve temizlik işlerini aldığını, müvekkili şirketin işi halen devam ettirdiğini, davacının müvekkili şirkette çalışması 1 yılı doldurmadığından hiçbir hakkı olamayacağını, davacının müvekkili nezdinde belirli süreli hizmet akdi ile çalıştığını, işyeri devrinin davacıya kıdem tazminatına hak kazandırmayacağını savunmuştur. Davalı üniversite vekili, davacının temizlik firmalarında temizlik elemanı olarak çalıştığını, en son On İlaçlama firmasında çalıştığını, üniversiteye husumet yöneltilmesinin yersiz olduğunu, davacının 05.05.1999-15.05.2011 arasında çalıştığı üniversitenin alt işvereni firmaların isim ve adreslerinin yer aldığı listenin ekte olduğunu, asıl işvereni müteahhit firmalar olduğundan üniversitenin hiçbir sorumluluğunun bulunmadığını, üniversitenin işçi maaş ödemeleri dahil tüm işçi alacaklarını firmaya ödediğini, müvekkilinin sorumluluğunun bulunmadığını, hizmet alımı yapılırken ihale usulü ile yapıldığını, teknik şartname madde 23 gereği tüm sorumlulukların müteahhit firmaya ait olduğunu, idarenin hiçbir sorumluluğunun bulunmadığını, her türlü işçi alacağının müteahhit firmaca ödenmesi gerektiğini, Kamu İhale Tebliği ilgili maddesine atıfla, müvekkili kurumun taşeron firmaya her ay sonunda hak ediş ödemesi yaparken genel giderler adı altında işçiler için kıdem tazminatı ödemesi yaptığını, bu nedenle talebin haksız olduğunu, daha önce yapılan ödemenin tekrar ödenmeye zorlanmasının hiçbir hukuksal dayanağı bulunmadığını, faiz talebinin de temerrüde ilişkin şartlar oluşmadığından reddi gerektiğini savunmuşturC)Yerel Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, davalı şirket ve üniversitenin diğer firmalara rücu hakkı bulunduğu, bu nedenle davalı O... ve davalı O.. İ.. Sağlık Hizmetleri şirketinin bu yöndeki itirazının kabul edilmediği, iş akdinin davacı tarafından emeklilik nedeni ile haklı olarak feshedildiği gerekçesiyle 13.320,34 TL kıdem tazminatının davalılardan müştereken ve müteselsil olarak tahsiline karar verilmiştir.D)Temyiz:Karar davalılar tarafından temyiz edilmiştir. E)Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı yasal gerektirici nedenlere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, tazminata esas giydirilmiş ücret hesabında 796,50 TL Brüt ücret ve 221,00 TL sair ödemeler toplamı 1.017,50 TL olmasına rağmen 1.107,50 TL kabulü ile hesaplama yapılması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. F)Sonuç: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.