Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12000 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 6014 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ : ANKARA 3. İŞ MAHKEMESİTARİHİ : 20/12/2011NUMARASI : 2008/681-2011/874DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, genel tatil ücreti, hafta tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A)Davacı isteminin özeti: Davacı vekili, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, yıllık izin, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacaklarının faiziyle tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.B)Davalı cevabının özeti: Davalı vekili, müvekkilinin Y.. M.. K.. hattında çalışan özel halk otobüsü işlettiğini, davacının iddialarında belirtilen tarih aralığının Mart 2004-Mart 2005 arasında aracın H.. Ö.. adlı şahsa kiralandığını, otobüsün işletimini anılan şahsın yürüttüğünü, bu dönemde davacının çalışmasının değişik zamanlarda birer gün veya birkaç gün ya da bazı zamanlarda birkaç hafta istihdam edildiğini, ancak bu çalışmalarının hiçbir zaman devamlılık göstermediğini, müvekkilinin Mart 2005 tarihinde otobüsü kiracısından devralması üzerine geçici olarak davacının birer gün çalışmasının vaki olduğunu, fakat yine bu çalışmanın daimi şekilde olmadığını, araçların EGO denetiminde olduğunu, EGO tarafından her sene otobüslerin genel denetiminin yapıldığını, işletenlerden ikişer tane şoför ve muavin ismi bildirilmesinin istendiğini, bu bildirimin her zaman gerçek istihdamı göstermediğini, prosedür gereği yapılan bu bildirimlerde duraktaki şoförlerden herhangi birisinin isminin yazılabildiğini, davalının kiracısı olarak aracı işleten H.. Ö.. döneminde davacının isminin istihdam edilen personel olarak EGO’ya bildirilip bildirilmediğini tam olarak bilmediklerini, davalının işletimi döneminde davacının isminin bildirilmediğini, bu sektörde çalışma şartlarının sabah 08.00 işbaşı yapanın öğlen 2 gibi işi bıraktığı, öğlen 2’de başlayanın 9 gibi bıraktığını, araçların nöbetçi olduğu zamanlarda çalışma saatlerinin değişebildiğini, ücretlerin günlük verildiğini, otobüsün daimi 2 şoförü bulunduğunu, bu şoförlerin herhangi bir nedenle işe gelemeyeceği zaman duraktaki diğer şoförler veya geçici çalışan kişilerin istihdam edildiğini, geçici çalışanların bazen bir gün, bazen birkaç gün çalıştığını, daimi şoförün gelmesi durumunda işi ona bıraktıklarını, hiçbir zaman daimi çalışması ve davalı emrinde istihdamı bulunmayan ancak geçici olarak bazı günlerde çalışması vaki olan davacının haksız ve yersiz davasının reddini talep etmiş, davacının şahsi dosyası bulunmadığını beyan etmiştir.C)Yerel Mahkeme Kararının Özeti. Mahkemece, davacının Mart 2004-31.3.2006 tarihleri arasında çalıştığı, dinlenen tanık beyanları ve kira belgeleri, kira durumlarına göre davacının 1.3.2004-31.3.2006 tarihleri arasında çalıştığı, ücretinin 781,57 TL olduğu, davalı işverence davacının iş akdini kendisinin feshettiği veya haklı nedenle feshedildiğini kanıtlayamadığından davacının ihbar ve kıdem tazminatına hak kazanabileceği, davacının tazminata esas ücretinin 1.341,57 TL olduğu, tanık beyanlarına göre araçta çift şoför çalıştırıldığı ve otobüsün 7.00-22.00 saatleri arasında seferde bulunduğu görüşüne varılmakla, her iki şoförün günlük çalışma saatinin 7,5 saati geçmediği ve ara dinlenmeler dikkate alındığında bir hafta 6 x 7 = 42, diğer hafta 7 x 7 = 49 saat çalıştığı ve iki haftada bir 4 saat fazla çalışma yaptığının kabul edildiği, tanık beyanlarından davacının iki haftada bir hafta tatili kullandığı ve tüm genel tatil günlerinde çalıştığının belirlendiği, hizmet süresine göre davacının 28 gün izin hakkı karşılığı ücret alacağı bulunduğu, davalı vekilinin itirazları üzerine SGK’dan raporda söz konusu edilen 1118360 ve 1030663 sicil numaralı işyeri ile ilgili olarak gelen belgelerden bu işyerleri ile ilgili olmadığının anlaşıldığı, davacı vekilinin 11.10.2010 tarihli beyanında müvekkilinin bu işyerinde çalışırken aynı zamanda vardiyalı olarak davalının aracında da çalıştığını belirttiği, davalı tanığı O.. M..’in, davacının 07.00-12.00 veya 12.00-21.00 saatleri arasında çalıştığını belirttiği, raporda da belirtildiği gibi davacı tanıklarının sürekli, davalı tanıklarının kısmi süreli çalıştığını belirttikleri, davalı tanığının beyanı ile birlikte davacı tanıklarının verdikleri bilgilerden davacının aynı gün iki ayrı yerde çalışmasının da mümkün olduğu, buna göre değerlendirme yapıldığında kıdem tazminatının 2.558,57 TL, ihbar tazminatının 1.878,20 TL olduğunun anlaşıldığı, alternatif olarak hazırlanan 25.4.2011 tarihli bilirkişi raporunun esas alındığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin, bayram ve hafta tatili ücreti alacaklarının tahsiline, diğer taleplerin reddine karar verilmiştir.D)Temyiz:Karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.E)Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı yasal gerektirici nedenlere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Yerel mahkemece gerekçeli kararda 25.04.2011 tarihli rapora itibarla hüküm kurulduğu açıklanmış olup, bu gerekçeye aykırı olarak ve taleple bağlılık kuralı da gözden kaçırılarak fazla miktara hükmedilmesi bozmayı gerektirmiştir.F)Sonuç: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.