Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı, fazla çalışma parası bayram ve hafta tatili gündelikleri ile ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2- Davacı hizmet akdinin haklı bir neden bulunmadığı halde davalı işveren tarafından feshedildiğini iddia ederek ihbar ve kıdem tazminatı talebinde bulunmuş, davalı ise davacının işyerini terk ederek akdi sona erdirdiğini savunmuştur. Mahkeme davacının iddiasına değer vererek ihbar ve kıdem tazminatı isteklerini hüküm altına almış ise de davacının hizmet akdinin işveren tarafından sona erdirildiği konusunda dosyaya yazılı delil sunulmadığı gibi davacının dinlettiği tanıklar da bu konuda bilgi vermemişlerdir. Davalı tarafından dinletilen tanık İbrahim ise, davacının bir kızla ilişkisi sonucu kızın amcasının işyerine gelmesi üzerine davacının kendisiyle birlikte şantiyeyi terkederek Ankara'ya geldiğini, bir daha işyerine dönmediğini açıklamıştır. Akdin feshi konusunda bilgi veren bu tanığın açıklamalarına değer verilerek haklı neden bulunmadığı halde iş sözleşmesinin davacı tarafından sona erdirildiğinin kabulü gerekir. Bu nedenle ihbar ve kıdem tazminatı isteklerinin reddi gerekirken yazılı şekilde kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten (BOZULMASINA), peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23.6.2003 gününde oybirliğiyle karar verildi.