Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 114 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 30456 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık ücretli izin alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A)Davacı İsteminin Özeti: Davacı, davalıya ait işyerinde 15.10.1992 tarihinde arıza sorumlusu ve bakımcı olarak çalışmaya başladığını, 02.10.2007 tarihinde fabrikadan bir adet nikel tavayı forkliftle dışarı çıkardığı gerekçesiyle savunmasının istendiğini, 08.10.2007 tarihinde işyerine alınmamak suretiyle sözlü olarak iş sözleşmesinin sonlandırıldığını iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram-genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı, davacının iş akdinin, işyerinde kapalı alanında bulunan nikel plakadan oluşan ve tava olarak nitelendirilen malzemeyi alarak hırsızlık suçu işlemesi nedeniyle haklı olarak feshedildiğini belirterek davanın reddini savunmuştur. C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının işyerinden hırsızlık yaptığını gösterir şüpheden uzak kesin kanıtın bulunmadığı, işyerinde hırsızlık yaptığından şüphelenilen işçi ile çalışması işverenden beklenemeyecek ise de, sözleşmenin tazminatsız olarak sonlandırılması için net kanıtlara ihtiyaç olduğu, bu durumun geçerli fesih nedeni olarak kabul edilebileceği, hırsızlık yapıldığına ilişkin kesin kanıtları bulunmayan işverenin işçinin sözleşmesini kıdem ve ihbar tazminatlarını ödeyerek sonlandırması gerektiği gerekçesi ile kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram- genel tatil ücreti taleplerinin kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı davalı vekili yasal süresi içinde temyiz etmiştir. E) Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Davacı vekili, dava dilekçesinde açıkça yıllık ücretli izinlerin eksik kullandırıldığını belirterek yıllık izin ücreti talebinde bulunmuştur. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda yıllık izin kullandırma belgesi bulunmadığından bahisle hesaplama yapılmış ise, dava dilekçesinde belirtilen “ yıllık izinlerin eksik kullandırıldığı” şeklindeki ifade bir kısım yıllık izinlerin kullandırıldığı konusunda davacı tarafın ikrarı niteliğindedir. Bu nedenle davacı isticvap edilerek çalıştığı süre boyunca kaç gün yıllık izin kullandırıldığı açıklatılarak yıllık izin ücretinin tayini gerekmektedir. Davacı tarafın bu maddi vakıa konusunda kendisini bağlayan beyanı göz ardı edilerek yıllık izin ücretine hükmedilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir. F) Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 11.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.