Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 11295 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 10509 - Esas Yıl 2016





MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı vekili dava dilekçesinde, davacının davalı ... Müdürlüğün Denizli, ...Orman İşletmelerinde orman işçisi olarak çalıştığını, sendika üyesi olup toplu iş sözleşmesi hükümlerinden yararlandığını, çalışma süresince 08:00-20:00 saatleri arasında gündüz mesaisi ve 18:00-08:00 gece nöbetlerinde çalıştırıldığını, işin niteliği gereği ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştırıldığını, dini bayramlarda 24 saat kesintisiz nöbet tuttuğunu, fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinin ödenmediğini, kullanmadığı yıllık izinlerinin bulunduğunu beyan ederek fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil, hafta tatili ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili cevap dilekçesinde, zamanaşımı definde bulunduklarını, davacının 01.04.1982-19.10.2007 döneminde mevsimlik işçi olarak çalıştığını, 19.10.2007 tarihinde daimi işçi kadrosuna geçirildiğini, 24.06.2008 tarihinde emekli olduğunu, çalışma süresi içerisinde düzenlenen puantaj kayıtlarına göre ücretlerinin bordrolara yansıtılarak ödendiğini beyanla davanın reddini talep etmiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, bozma sonrası bozma kararına uyularak yapılan yargılama sonucunda toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı davalı ... vekili temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık, yıllık izin ücreti alacağı noktasında toplanmaktadır.Mahkemenin 30.05.2012 tarih, 2009/563 Esas, 2012/444 Karar sayılı kararı Dairemizin 20.06.2014 gün, 2012/32739 Esas, 2014/20631 Karar sayılı kararıyla Toplu İş Sözleşmeleri hükümlerine göre yılda 180 gün sınırı gözetilmeksizin yapılan hesaplamanın hatalı olduğu, ıslaha konu miktar bakımından ıslah dilekçesinde belirtilen tarihten itibaren faize karar verilmesi gerektiği, yargılama giderleri paylaşımında yalnızca davacının yaptığı giderlerin dikkate alınması davalının yaptığı harcamaların gözetilmemesinin hatalı olduğu gerekçeleriyle bozulmuştur. Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılamada 17.03.2015 tarihli ve 23.11.2015 tarihli ek bilirkişi raporları alınmıştır. Mahkemece 17.03.2015 tarihli bilirkişi raporuna dayanılarak karar verilmiştir. Ancak söz konusu raporda yapılan hesaplamada 2000 ve 2001 tarihleri için yıllık çalışma süresi 180 günün altında olmasına rağmen 18’er gün yıllık izin süresi hesaplanarak toplam 246 gün yıllık izne hak kazandığı kabul edilmiştir. 2000 ve 2001 yıllarında davacının yıllık çalışma süresi 180 günün altında olduğu için yıllık izne hak kazanamaz. Ayrıca davacının yıllık izin kullandığına ilişkin sunulan belgeler ve davacıya ödenen yıllık izin ücreti dikkate alınarak bakiye izin ücretinin bulunmadığı yönündeki 23.11.2015 tarihli ek bilirkişi raporu doğrultusunda yıllık izin ücreti talebinin reddi gerekirken kabulü hatalıdır. 3- Bozma kararında da belirtildiği halde davalının yaptığı masraflar hakkında yine karar verilmemesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 05.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.