Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 10819 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 965 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı Vekili özetle; davacının davalı işyerinde Mayıs 2005-Temmuz 2007 tarihleri arasında şoför-kurye olarak çalıştığını, 2007 yılı temmuz ayında işten çıkartıldığını, 18.09.2007 tarihinde tekrar işe alındığını, 02.06.2010 tarihine kadar çalıştığını, fazla çalışma ücretlerinin ödenmemesi ve sigortasının aldığı gerçek ücret üzerinden yatırılmaması sebebiyle iş akdinin davacı tarafından haklı nedenle feshedildiğini, davacının işten ayrıldığında 975 TL maaş aldığını, bu paranın 580 TL’sinin bankaya yatırıldığını, 245 TL’sinin elden ödendiğini, ayrıca her ay kurye farkı olarak 150 TL ödendiğini, elden ödeme ile ilgili makbuz alındığını fakat bu makbuza TL yerine kargo ile ilgili terimler olan KG veya DS gibi terimler yazıldığını, davacının haftalık ortalama 70-80 saat çalışma yaptığını, cumartesi günleri 17.00-18.00’a kadar çalıştığını, ayda bir, iki gün gece saat 23.00 veya 24.00’a kadar çalıştığını iddia ederek; kıdem tazminatı ve fazla çalışma ücreti alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı Vekili özetle; davacının 18.09.2007 tarihinde davalı işverenin ...’nde sürücü-kurye pozisyonunda çalışmaya başladığını, davacının iş akdini tek taraflı olarak feshettiğini, fesih sebeplerinin haklı olmadığını, davacının ücretlerinin tam ve zamanında ödendiğini, bu durumun banka kayıtlarından rahatlıkla tespit edilebildiğini, davacının fazla mesai yapmadığını, davacının ...’ya bildirilen ücretinin gerçek ücret olduğunu, bunun dışında yol ücreti ve benzeri bir ödemenin yapılmadığını, davacının kıdem tazminatı talebinin haksız olduğunu, davalı işverene ihbar tazminatı ödemesi gerektiğini talep ve dava haklarını saklı tuttuklarını, davacının 08.30-18.00 saatleri arasında çalıştığını, öğlen 1,5 saat dinlenme ve yemek molası olduğunu, günde 8 saatten fazla çalışma yapılmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir. C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı, davalı temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir2-Fazla çalışma ücretlerinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Somut uyuşmazlıkta; davacının fazla çalışma yaparak çalıştığı anlaşılmaktadır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının hafta içi günlük çalışma saati olan 12 saatten 1,5 saatlik yemek molası düşüldükten sonra, davacının günlük çalışması 10,5 saat olarak belirlenmiştir. Davacının, Cumartesi günü çalışma saati olan 9,5 saatten bir saat yemek molası düşüldükten sonra, davacının Cumartesi günü çalışması 8,5 saat olarak belirlenmiştir. Bu şekilde, davacının haftalık çalışma süresi 10,5 X 5 = 52,5 + 8.5 = 61 saat olup, davacının haftalık yasal 45 saatlik sürenin üzerinde çalışarak, haftada 61 - 45 = 16 saat fazla çalışma yaptığı halde 17 saat üzerinden hesap yapılarak fazla mesai alacağının hüküm altına alınması hatalıdır.3-Fazla çalışma ücretinin hesabında bulunan brüt rakamın nete çevrilmesi sırasında sgk işçi payı ile işsizlik sigortasının düşülmemesi isabetsizdir. 4-Hükmedilen miktarların net mi yoksa brüt mü olduğunun, hükümde belirtilmemesinin HMK ‘nun 297. maddesine aykırı olduğunun ve infazda tereddüte yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir. F)Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.