Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 10409 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 1122 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı vekili; davacının 11/10/2004 - 05/06/2012 tarihleri arasında davalı şirkette çalıştığını, fazla çalışma yaptığını ancak ücretlerinin ödenmediğini iddia ederek, fazla mesai ücretinin davalıdan tahsilini talep etmiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili; davacının ... bölgesinde teknik servis mühendisi olarak çalıştığını, ürünlerin kurulumu, eğitimi, bakımı, arıza tespit ve onarımını yaptığını, davacının çalıştığı direk müşteri sayısının iki olduğunu, davalı şirkette hafta sonu, genel tatil ve ulusal bayramlarda çalışma olmadığını, davacının iş programını kendisinin ayarladığını, çalıştığı bölgede yöneticisinin olmadığını, davacının ücretinin fazla çalışmayı da kapsadığını, yıllık 270 saati aşan bir çalışmasının olmadığını, davacının bölgede en yetkili kişi olduğunu, davacının prim kazanmak için koyduğu hedefleri gerçekleştirmek için fazladan çalışması olmuşsa prim aldığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece davanın kısmen kabulüne hükmedilmiştir.D) Temyiz:Kararı taraflar temyiz etmiştir.E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Taraflar arasında davacının fazla mesai yapıp yapmadığı ve fazla mesai ücretine hak kazanıp kazanmadığı uyuşmazlık konusudur.Davacı işçi teknik servis mühendisi olarak çalıştığı işyerinde fazla çalışma yaptığını ve fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek istekte bulunmuştur.Mahkemece davacının fazla mesai talebi, ücretine ilave olarak ödenen primlerin yapılan hesaptan tenzili ile kısmen kabul edilmiş ise de, varılan sonuç hatalıdır.Prim alacağı ücretin eki niteliğindedir ve mesai mefhumuna bağlı değildir. Fazla mesai haftalık yasal 45 saatlik çalışma süresine bağlı çalışmalar olup, mesai arttıkça yapılan prim ödemesi de artıyorsa, kısaca prim, yapılan satış oranına göre değişkenlik gösteriyorsa bu durumda bir anlamda yüzde usulü ile çalışıldığının kabulü fazla mesai ücretinin sadece %50 zamlı kısmının hesaplanması gerekir. Somut uyuşmazlıkta ise, davacı teknik mühendis olup, yüzde usulü ile çalışan olmadığından mahkemece yapılacak iş davacının 45 saati aşan fazla mesai ücretinin primler tenzil edilmeksizin hesaplatıp, şimdiki gibi1/3 taktiri indirim yaparak hüküm altına alınmasından ibarettir. Yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerekmiştir.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 26/04/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.