Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 9984 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 4732 - Esas Yıl 2013





Tebliğname No : 8 - 2012/220894MAHKEMESİ : İstanbul 11. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 07/03/2012NUMARASI : 2010/1384 (E) ve 2012/373 (K)Suç : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılmasıGereği görüşülüp düşünüldü:Temyizin sanık hakkında banka ve kredi kartlarının kötüye kullanılması suçuna yönelik olduğu kabul edilerek bu suça hasren yapılan incelemede;1- Yer ayırtılmasına rağmen kalacak kişilerin otellere gelmemesi üzerine otel yetkililerinin yer ayırtım işlemini yapan firmaya müracatı üzerine sanığın, şikayetçiye ait turizm şirketinin adını kullanarak otelde kalma talebi olmayan kişilerin isimleri ile kredi kart bilgilerini vermek suretiyle rezervasyon yapılmasını istediği bu surette şikayet- çiye ait şirkete zarar verdiği iddiası ile kamu davası açılmıştır.Şikayetçi, firmasının adı kullanılarak internet üzerinden yer ayırtma işle- mini yapıldığı bilgisayar IP numarasının, rezervasyonu yapan firma tarafından kendisine verildiğini beyan etmiş ise de rezervasyon işlemini yapan firma 08.05.2007 tarihli yazı- sında böyle bir kayıt olmadığını ve IP numaralarının taraflarınca verilmediğini bildirmiş- tir. Nereden tesbit edildiği saptanamayan IP numaraları üzerinden sanığın ev ve işyerinde- ki bilgisayarlara ulaşılmış, bu bilgisayarlar üzerinde yapılan bilirkişi incelemesinde sanığa ait bilgisayarlarla şikayetçinin sitesine giriş yapılmadığı gibi şikayete konu sahte rezer- vasyon sayfalarının da bulunmadığı belirtilmiştir. Bu itibarla sanığa ait bilgisayarlar kul- lanılarak sahte rezervasyon yapıldığına ilişkin her türlü kuşkudan uzak kesin kanıt bulun- mamaktadır.Öte yandan TCK.nun 245/1. maddesinin uygulanabilmesi için kredi kartı veya kredi kartı bilgilerinin kötüye kullanılarak veya kullandırılarak bir menfaat sağlanması gerekmektedir. Olayda sanığın rezervasyon işlemi yaparak doğrudan doğruya maddi bir menfaat sağladığı iddia edilmediği gibi şikayetçiye zarar vermek amacıyla hareket ettiği iddia olunduğundan, yüklenen suçun yasal unsurları oluşmadığı ve sanığın atılı suçtan beraatine karar verilmesi gerekirken kesin delil olmayan IP numaralarından bahisle mahkumiyet hükmü kurulması yasaya aykırıdır. 2- Kabul ve uygulamaya göre de;a- Sanık hakkında banka ve kredi kartlarının kötüye kullanılması suçun- dan ceza tayin olunurken uygulanan yasa, madde ve fıkrasının gösterilmemesi suretiyle CMK.nun 232/6. madde ve fıkrasına aykırılık yapılması,b- Sanık hakkında temel ceza tayin edilirken "suçun işleniş şekli, yer ve zaman, failin sosyal ve ekonomik durumu göz önünde bulundurularak maddenin alt sınır- dan ceza tayini" denilerek temel hapis cezası asgari hadden tayin edildiği halde, temel adli para cezasına esas birim gün sayısının alt haddin üstünde belirlenmesi,c- 5237 sayılı TCK.nun 52/4. madde ve fıkrasındaki mehil verilmesi veya taksitlendirme hükmünün uygulanması konusunda bir karar verilmemesi,d- 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesa- yet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazı- lı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bıra- kılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,Yasaya aykırı, sanık müdafii ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu iti- barla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince (BOZULMASINA), 17.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.