Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 7987 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 14766 - Esas Yıl 2013
Tebliğname No : 8 - 2013/37939MAHKEMESİ : Yüksekova 1. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 17/07/2012NUMARASI : 2009/300 (E) ve 2012/215 (K)Suç : 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve patlayıcı madde bulundurmaGereği görüşülüp düşünüldü:I- 5271 sayılı CMK.nun 231/12. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar itiraza tabi olup temyiz yasa yoluna başvurulması olanaklı bulunmadığından; sanıklar müdafiinin 6136 sayılı Yasanın 15/1 madde ve fıkra- sına aykırılık suçundan kurulan hükümlere ilişkin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi gereğince oybirliğiyle (REDDİNE), mercide yanılma nedeniyle CMK.nun 264. maddesi gözetilerek sanıklar müdafiinin isteminin itiraz olarak kabulü ile gereğinin mahallinde yeri- ne getirilmesine, II- Sanıklar hakkında 6136 sayılı Yasanın 13/2 madde ve fıkrasına aykırılık ve tehlikeli maddelerin izinsiz olarak Bulundurulması suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyizlerin incelemesinde;1- Oluşa, tüm dosya kapsamına göre jandarmanın sanıkların ailesinden biri tarafından öldürülen bir kişinin cenaze töreni nedeniyle arama tarama faaliyetleri yap- tığı sırada sanıkların da 9-10 metre ilerisinde kaçmakta olduklarının görüldüğü, yakalanmalarının ardından yapılan araştırmalarda bulundukları yerden 100 metre ilerde yere gömülü olarak suça konu silahlar ve ekleri ile bombaların bulunduğu tespit edilmiş ise de; sanıkların aşamalarda cenazeden dolayı kan davası sebebiyle kendi can güvenlikleri için köy dışına çıktıklarını beyanla suçu kabul etmemeleri, bilirkişinin duruşma aşamasında suça konu malzemelerin bulunduğu yerin sanıkların hakimiyet alanında olmadığını belirtmesi ve yörenin koşulları dikkate alındığında suça konu silahlar ve ekleriyle bombaların sanıklara ait olduğuna dair her türlü şüpheden uzak mahkumiyetlerine yeter, somut, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığının anlaşılması karşısında sanıkların beraatleri yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,2- Kabul ve uygulamaya göre de;a- 5237 sayılı TCK.nun 53/3. madde ve fıkrası uyarınca, sanıkların yalnız- ca kendi altsoyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar kısıtlama uygulanabilecek iken, kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki yetkilerini de kapsayacak şekilde uygulama yapılması,b- İnfaz aşamasında Cumhuriyet Savcısının taksitlendirme yetkisini kısıtlayacak şekilde sanıklara verilen adli para cezasının “bir defada” ödenmesine karar verilmesi,Yasaya aykırı, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince (BOZULMASINA), 27.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.