İhbarname No : KYB-2014/51343 Hakkı olmayan yere tecavüz suçundan sanıklar D.. Ç.., M.. G.. ve E.. G..’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 154/1, 43/1, 50/1-a ve 52/1-2. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 12.000,00 Türk lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmalarına dair (AKKUŞ) Asliye Ceza Mahkemesinin 22.10.2008 tarihli ve 2006/87 esas, 2008/106 sayılı kararını kapsayan dosyasıyla ilgili olarak;Dosya kapsamına göre;1- Somut olayda sanıkların köy yoluna yönelik tecavüzlerinin hukuken ve fiilen sona ermeden haklarında iddianame düzenlenmesi ile hukuki kesintiye uğra- dığının ve bu tarihe kadar yapılan fiillerin tek suç oluşturacağının anlaşılması karşısında zincirleme suç hükümlerini düzenleyen 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 43. maddesinin sanıklar hakkında uygulanamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde uygulama yapılarak fazla cezaya karar verilmesinde,2- 5237 sayılı Kanun’da cezaların içtimaının düzenlenmediği halde sanıklar haklarında hükmedilen hapis cezalarının adlî para cezası seçenek tedbirine çevrilerek, sanıklar haklarında hükmedilen doğrudan adlî para cezaları birim gün sayılarının toplanamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 29.01.2014 gün ve 7274 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay C.Başsavcılığının 17.02.2014 gün ve KYB/2014-51343 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi. Gereği görüşülüp düşünüldü:Dairemizin 2012/34334 esas, 2013/20369 karar nolu, 09.07.2013 tarihli ilamı ile D.. Ç.., M.. G.. ve E.. G..'in temyiz taleplerinin reddedildiği, hakkındaki hüküm bozulan A. G.'le ilgili olarak bozma nedenlerinin CMUK.nun 325. maddesi uyarınca D.. Ç.., M.. G.. ve E.. G..' e teşmil edilmediği, dosya arasına sureti alınan Akkuş Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/91 esas, 2014/14 karar nolu 12.02.2014 tarihli kararından anlaşıldığından, mevcut hukuka aykırılıkların başka bir hukuki yolla giderilme olanağı kalmadığı anlaşılmakla yapılan incelemede; 1- Köy içi yola vaki tecavüz suçunun hukuki veya fiili kesinti bulunmadığı takdirde suç tarihinin hukuki kesintinin gerçekleştiği iddianame tarihi olduğu ve bu tarihe kadar yapılan tecavüzlerin tek suç sayılacağı gözetilmeden hükmedilen cezalardan yazılı şekilde TCK.nun 43. maddesi uyarınca artırım yapılması, 2- 5237 sayılı TCK.nda cezaların içtimaının düzenlenmediği gözetilmeden hapis cezası güne çevrilerek adli para cezasına esas alınan birim gün sayısı ile toplanarak TCK.nun 52/2. madde ve fıkrası uyarınca günlüğü 20 TL'den çarpılmak suretiyle sonuç cezanın 12000 TL olarak belirlenmesi,Yasaya aykırı ve Adalet Bakanlığı'nın Kanun Yararına Bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ihbarname içeriği bu itibarla yerinde görüldüğünden Akkuş Asliye Ceza Mahkemesinin 22.10.2008 gün, 2006/87 esas, 2008/106 karar sayılı kararının CMK.nun 309. maddesi uyarınca (BOZULMASINA), D.. Ç.., M.. G.. ve E.. G.. hakkında kurulan hükümlerin TCK.nun 43. maddesinin uygulanmasına ilişkin 2. fıkraları ile TCK.nun 52/2. maddesinin uygu- lanmasına ilişkin bölümlerinin ve TCK.nun 51. maddesinin uygulanmasına yer olma- dığına ilişkin kısımlardaki “12000 YTL” ibarelerinin hükümlerden çıkarılmasına, hükmedilen hürriyeti bağlayıcı cezaların TCK'nun 50/1- a maddesi uyarınca 300 güne çevrilmesine ilişkin fıkralardaki “300 gün” ibaresinin “240 gün” ibaresiyle değişti- rilmesine ve hükümlerin bu fıkralarına “ hükmedilen 240 gün adli para cezasının TCK.nun 52/2. maddesi uyarınca sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bu- lundurularak günlüğü takdiren 20 TL den olmak üzere 4800 TL adli para cezasına çevrilmesine” ibaresinin yazılmasına, hükümlere “hürriyeti bağlayıcı ceza yanında hükmedilen 240 gün adli para cezasının TCK.nun 52/2 maddesi uyarınca sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak günlüğü takdiren 20 TL den olmak üzere 4800 TL adli para cezasına çevrilmesine” ibaresinin eklenmesine infazın bu şekilde yapılmasına, dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına (TEVDİİNE), 24.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.