Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 722 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 9169 - Esas Yıl 2013





Gereği görüşülüp düşünüldü: A- Sanığın suça konu tabancayı çanta içerisinde misafir kaldığı arkadaşlarının evine getirdiğini beyan etmesi karşısında; eyleminin 6136 sayılı Yasanın 13/1. maddesinde düzenlenen yasak nitelikte silah taşıma suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delilleri takdir, tartışma ve davaya bakma görevinin, anılan maddedeki hapis cezasının üst sınırına göre 5235 sayılı Yasanın 11. maddesi uyarınca asliye ceza mahkememe ait bulunduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yargıla- maya devamla yazılı biçimde hüküm kurulması, B- Kabul ve uygulamaya göre de; 1- Sanık hakkında temel hürriyeti bağlayıcı cezanın alt sınırdan belir- lenmesine karşın, aynı gerekçeyle adli para cezasına esas alınan birim gün sayısının alt sınırdan uzaklaşılarak tayini suretiyle çelişkiye neden olunması, 2- Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı mahkumiyet hükmü niteliğinde olmadığından, adli sicil kaydında sabıkası bulunmayan sanık hakkında, 5728 sayılı Kanunun 562. maddesiyle değişik CMK.nun 231. maddesi uyarınca kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlenip işlemeyeceği değerlendirilerek hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilmeyeceğinin tartışılması gerektiği ve yüklenen suçun zarar doğurmaya elverişli suçlardan olmadığı gözetilmeden, "kamu zararı giderilmediğinden” bahisle yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi, 3- Kararın gerekçe bölümünde sanık hakkında, "yasal koşulları oluşmakla sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer verilmiştir" denilmesine karşın, hüküm fıkrasında sanık hakkında "Kamu zararı giderilmediğinden CMK.nun 231. maddesinde öngörülen yasal koşullar oluşmadığından hükmün açıklanmasının geri bıra- kılması yer olmadığına," denilmek suretiyle çelişkiye neden olunması, 4- Sanık hakkında hükmedilen adli para cezası taksitlendirilirken 5237 sayılı TCK.nun 52/4, 5275 sayılı Yasanın 109 ve bu maddeye dayanılarak çıkarılan Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Tüzüğün 51. maddelerine aykırı olarak sanığın aleyhine ve infaz yetkisini kısıtlar şekilde para cezasının kararın kesinleşmesinden itibaren takside bağlanmasına karar verilmesi, Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321 ve 326/son. maddeleri gereğince (BOZULMASINA), ceza yönünden kazanılmış hakların korunmasına, 15.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.