MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralamaHÜKÜM : HükümlülükGereği görüşülüp düşünüldü:Bozma kararına uyularak, yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak: Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanığın düğün eğlencesi sırasında, kontrolsüz bir şekilde ruhsatsız silah ile ateş etmek suretiyle, mağdurun basit tıbbi müdahaleyle giderilemeyecek şekilde yaralanmasına sebebiyet verme şeklindeki eyleminde bilinçli taksir koşullarının oluştuğu ancak, 19.12.2006 gün ve 5560 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı TCK,nun 89/5. maddesi hükmü nedeniyle, aynı Kanunun 89/1. maddesi kapsamında kalacak şekilde yaralanan mağdurun şikayetçi olmaması halinin, bilinçli taksir halinde dahi geçerli bulunduğu, mağdurun ve babasının soruşturma ve kovuşturma sırasında şikayetçi olmadıklarını ifade etmeleri ve sanığın da bu duruma açıkça karşı çıkmadığının anlaşılması karşısında; davanın düşmesi yerine yargılamaya devamla yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesi, Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince (BOZULMASINA), ancak; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının 5237 sayılı TCK.nun 89/5, 73/4 ve 5271 sayılı CMK.nun 223/8. maddeleri uyarınca (DÜŞMESİNE), 23.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.