MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Hakkı olmayan yere tecavüz ve mala zarar vermeHÜKÜM : Hükümlülük Gereği görüşülüp düşünüldü:Yerinde görülmeyen sair itirazların reddine, ancak:1- Sanığın tekerrüre esas alınan geçmiş hükümlülüğüne konu cezanın kesin olması nedeniyle CMUK.nun 305. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden, sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve infazdan sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi,2- 5237 sayılı TCK.nun 50. maddesinde kısa süreli hapis cezasının ''suçlunun kişiliğine, sosyal ve ekonomik durumuna, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlığa ve suçun işlenmesindeki özelliklere göre'' adli para cezası ve seçenek yaptı- rımlara çevrilebileceği, 5237 sayılı TCK.nun 51. maddesinde de ''suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkemede bir kanaatin oluşması'' halinde hapis cezasının ertelenebileceği hükmünün düzenlenmiş olması karşısında; bu hususlar irdelenip 5237 sayılı TCK.nun 50. ve 51. maddelerinin lehe seçenek yaptırımlar ve erteleme koşulları taşıdığı, ikisinin birlikte uygulanma olanağı yoksa da bunlardan birinin uygulanmasının mümkün olabileceği hususu da gözönüne alınarak 3 aydan fazla hapis cezasına mahkumiyeti bulunmayan sanık hakkında bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yetersiz gerekçe ile 5237 sayılı TCK.nun 50. ve 51. maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,3- Sanık hakkında mala zarar verme suçu yönünden ise, tekerrüre esas alınan ilamın kesin nitelikte adli para cezası içerdiği ve tekerrür koşulları oluşmadığı halde, sanığın, “mükerrir” olduğundan bahisle yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle seçenek yaptırımlardan hapis cezasının tercih edilmesi,4- Hükümden sonra Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı ilamı ile bir kısım ibareleri iptal edilerek Resmi Gazete'de 24.11.2015 tarihinde yayımlanıp yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinde yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,Bozmayı gerektirmiş,sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. ve 326/son maddeleri gereğince (BOZULMASINA), 10.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.