Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz ve tehdit Gereği görüşülüp düşünüldü: I- Hakkı olmayan yere tecavüz suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Yargıtay 14. Hukuk Dairesinin 2006/ 1033 esas, 2006/ 2648 karar sayılı içtihadında da belirtildiği üzere “Türk Medeni Kanununun 684 ve 718. maddeleri uyarınca arazinin mülkiyeti ve buna bağlı tasarruf hakkı o arazide kalıcı olmak koşulu ile yapılan yapıları da kapsar” hükmü karşısında, sanığın, satın alma yolu ile tamamının maliki olduğu taşınmaz üzerindeki eve katılanları sokmamak şeklindeki eyleminde atılı suçun unsurlarının oluşmadığı gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar ve- rilmesi, II- Tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince; Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak: 1- 5237 sayılı TCK.nun 50. maddesinin 1. fıkrasında sanığın, kişiliğine, sosyal ve ekonomik durumuna, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlığa ve suçun işlenmesindeki özelliklere göre kısa süreli hapis cezasının seçenek yaptırımlara çevrilebilece- ği hükmü getirilmiş olmakla; bu hususlar irdelenmeden yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile yazılı biçimde 5237 sayılı TCK.nun 50. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi, 2- 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada ya- zılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması, Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uy- gulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince (BOZULMASINA), 01.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.