Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 24138 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 15423 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüzHÜKÜM : Hükümlülük ve erteleme Gereği görüşülüp düşünüldü: Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre C.savcısının, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak: 1- Sanığa yüklenen suçun kesintisiz suçlardan olması nedeniyle suç tarihinin, hukuki kesintinin gerçekleştiği iddianame tarihi olan 04.05.2012 olduğu gözetilmeyerek karar başlığına yanlış yazılması, 2- Sanık hakkında düzenlenen 04.05.2012 tarihli iddianameyle, "sanığın daha önce işgal ettiği ve davanın sonuçlanarak karara bağlandığı taşınmaza vaki tecavüzünün devam ettiğinden" bahisle açılan davada; önceki mahkumiyete ilişkin mahkeme kararında sanığın zeytin ağacı dikip taşınmazdan yararlandığının belirtilmesi, sanığın savunmalarında ise suça konu yerin, babasından kalıp zeytinlik olduğunu söylemesi, mahkemece mahallinde yerel bilirkişi sanık veya olay yerini gösterecek hiçkimse bulunmadan teknik bilirkişi vasıtası ile yapılan keşifte; suça konu yerde biçilmiş buğday saplarının olduğunu belirtilmesi, olay yerine ilişkin fotoğrafta arazinin tarım arazisi niteliğinde görülüp tek bir ağacın bulunması, bu itibarla keşfin iddianamede belirtilen taşınmazda yapılıp yapılmadığı şüpheli kaldığından ve CMK.nun 225. maddesi uyarınca iddianame kapsamı dışına çıkılarak karar verilemeyeceği cihetle; sanık ve mahalli bilirkişi hazır bulundurularak keşif yapılması ve dosyada mevcut bilirkişi raporunda tecavüz edilen yerlerin uydu görüntüsü üzerinde gösterilmediği de gözetilerek 215 ve 216 parsellerin tamamına veya bir kısmına tecavüz edilip edilmediğinin belirlenmesi ve kroki üzerinde gösterilmesi, buna bağlı olarak her iki parsele aynı karar altında değişik tarihlerde ya da bir seferde tecavüz edilip edilmediği tespit edilerek sonucuna göre TCK.nun 43. maddesini tartışılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması, 3- Kabule görede: a- Temel ceza tayin olunurken hapis cezası alt sınırdan tayin olunduğu halde, aynı gerekçeyle adli para cezasına esas alınan birim gün sayısının alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi suretiyle çelişkiye neden olunması, b- Kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK.nun 53/1. madde ve fıkrasındaki hak yoksunluklarına hükmedilerek TCK.nun 53/4. madde ve fıkrasına aykırı davranılması, Yasaya aykırı, C.Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince (BOZULMASINA), 31.10.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.