Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 23909 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 26269 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve resmi belgede sahtecilikHÜKÜM : Sanık ... hakkında resmi belgede sahtecilik ve banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçlarından hükümlülük, Sanık ... Yazıcı hakkında banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan hükümlülük, Gereği görüşülüp düşünüldü: I- Sanık ... hakkında Resmi Belgede Sahtecilik suçundan kurulan hükmün incelenmesinde; Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, bir nedene dayanmayan temyiz itirazı yerinde görülmediğinden reddine, ancak: 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesi uygulanmasında sanığın maddenin 1. fıkrasında sayılan hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına, bu yoksunluğun kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar, diğer hakları yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar sürmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün oybirliğiyle (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), II- Sanıklar hakkında Sahte Kredi Kartı Bulundurma ve Banka veya Kredi Kartının Kötüye Kullanılması suçundan kurulan hükümlere gelince; Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak; 1- Başkasına ait banka hesaplarıyla ilişkilendirilerek sahte banka veya kredi kartı üretilmesi, satılması, devredilmesi, satın alınması veya kabul edilmesi eylemlerinin TCK.nun 245/2. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu ve anılan suçun mağduru hesap sahibi banka olup sanık ... hakkında mağdur banka sayısınca hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde ele geçen kart sayısınca mahkumiyet kararı verilmesi, 2- Sanıkların yalnızca bir alış veriş yaptıklarını savunmaları karşısında TCK.nun 245/3. maddesi gereğince cezalandırılmalarına karar verilirken TCK.nun 43. maddesinin uygulanma gerekçesinin hükümde gösterilmemesi, 3- Sanıklara hükmolunacak adli para cezası hesaplanırken arttırım ve indirimlerin birim gün üzerinden yapılarak bulunan gün sayısı ile TCK.nun 52/2. maddesi gereğince belirlenen miktar çarpılmak suretiyle adli para cezasının belirlenmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde fazla ceza tayini, 4- 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesi uygulanmasında sanıkların maddenin 1. fıkrasında sayılan hakları kullanmaktan yoksun bırakılmalarına, bu yoksunluklarının kendi altsoyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmelerine kadar, diğer hakları yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar sürmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, 5- Suç eşyalarının bulunduğu adli emanet numarasının yanlış yazılması, Yasaya aykırı, Sanık ... müdafii ile sanık ...'un temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince (BOZULMASINA), 30.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.