MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve kasten yaralamaHÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere Gereği görüşülüp düşünüldü: I- "6136 sayılı Yasaya aykırılık" suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde; Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen kanıtlara, mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre sanığın yerinde görülmeyen sair itirazlarının reddine, ancak: 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması, Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi alt soyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün oybirliğiyle (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), II- "Kasten yaralama" suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesine gelince; Yapılan yargılamaya, toplanan kanıtlara, hükmün dayandığı gerekçe ve takdire göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazların reddine, ancak: 1- Sanığa 5271 sayılı CMK.nun 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden, iddianamede gösterilmeyen TCK.nun 86/1. ve 87/1-a-c madde ve fıkralarının uygulanması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması, 2- Oluşa, dosya kapsamına, iddia, savunma ve tanık anlatımlarına göre sanık ile katılanın olay günü karşılaştıkları sırada aralarında tespit edilemeyen bir husumetten dolayı katılanın sanığa bıçakla saldırması üzerine, sanığın üzerinde bulundurduğu tabanca ile önce bir el havaya ateş ettiği, katılanın bıçakla arkasından gelmeye devam ettiğini görünce korkutmak amacıyla bu kez katılana doğru ateş edip kemik kırığı ve hayati tehlike oluşturacak biçimde femur ve gluteal bölgeden yaraladığı, bu suretle gerçekleşen olayda, sanık hakkında TCK.nun 25 veya 27. maddelerinin tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi, 3- Sanığa tayin edilen cezanın, katılandaki yaralanmanın hayati tehlike oluşturması nedeniyle artırılması sırasında uygulanan kanun maddesinin TCK.nun 87/1-d ve 87/1-son cümle madde ve fıkraları yerine aynı kanunun 87/1-a ve 87/1-c-son cümle maddeleri olarak gösterilmesi ve ayrıca kemik kırığı nedeniyle 87/3 maddesinin uygulanmaması, 4- 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması, Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. ve 326. maddeleri gereğince (BOZULMASINA), 08.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.