Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 20610 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 16742 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüzHÜKÜM : 1269 ve 1270 nolu parsellere tecavüz suçundan beraat; 1268 ve 1053 nolu parsellere tecavüz suçundan hükümlülük Gereği görüşülüp düşünüldü: Suça konu mera parselleri tapu kütüğünde maliye hazinesi adına kayıtlı olduğundan hazinenin suçtan zarar gören olarak davaya katılması gerektiği gözetilerek, 5271 sayılı CMK.nun 237/2. maddesi uyarınca katılma talebinin reddine ilişkin karar kaldırılarak ve davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede; I- Katılan vekilinin, ... ve ... sayılı mera parsellerine yönelik temyizinin incelenmesinde; Mahkemece kanıtlar değerlendirilip gerektirici nedenleri açıklanmak suretiyle verilen beraat kararları usul ve yasaya uygun bulunduğundan, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin oybirliğiyle (ONANMASINA), II- Katılan vekilinin ve sanığın ... ve .... sayılı mera parsellerine yönelik temyizlerininincelenmesine gelince; Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, suçun sabit olmadığına, alt sınırdan uzaklaşılarak cezaya hükmolunduğuna, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine, cezanın ertelenmediğine, hükmün açıklanmasının geri bırakılmadığına yönelik temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine, ancak: 1- Oluş ve dosya kapsamına göre, sanığın aynı köy sınırları içerisinde bulunan ... sayılı ve ... sayılı mera parsellerine tecavüzünün farklı zamanlarda gerçekleşip gerçekleşmediği araştırılıp sonucuna göre TCK.nun 43. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılarak karar verilmesi gerekirken, iki ayrı suç kabul edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması, 2- Kabul ve uygulamaya göre de; CMK.nun 232/6. maddesine aykırı olarak hapis cezasından çevrilen ve hapis cezası yanında tayin olunan adli para cezalarına esas alınan birim gün sayısının para cezasına çevrilmesine ve para cezasının taksitlendirilmesine karar verilirken, uygulanan kanun maddelerinin gösterilmemesi, Yasaya aykırı, sanığın ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince (BOZULMASINA), 23.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.