Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 20203 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 18323 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüzHÜKÜM : Hükümlülük Gereği görüşülüp düşünüldü: Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, bir sebebe dayanmayan temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine, ancak: 1- Yapılan keşifte sanığın suça konu yere tecavüze devam ettiğinin anlaşılması karşısında, gerekçeli karar başlığındaki suç tarihinin hukuki kesintinin gerçek- leştiği iddianame tarihi olan 02.08.2010 olduğunun gözetilmemesi, 2- Köy merasına tecavüz suçundan doğrudan zarar görmeyen Maliye Hazinesinin davaya katılma hakkı bulunmadığı halde, katılan sıfatı ile davaya kabulüne karar verilip lehine vekalet ücreti tayini, Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, gerekçeli karar başlığındaki suç tarihinin 02.08.2010 olarak yazılması ve hükümden katılan lehine vekalet ücretine hükmedilmesine ilişkin bölümün çıkarılması suretiyle hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 18.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.