Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 19386 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 1709 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Eziyet ve tehditHÜKÜM : Hükümlülük Gereği görüşülüp düşünüldü: I- Sanığın katılan ...'ya yönelik eylemi nedeniyle eziyet suçundan kurulan hükmün incelenmesinde; Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, suçun sübutuna, delillerin mahkumiyete yeterli olmadığına yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak: 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesi uygulanmasında sanığın maddenin 1. fıkrasında sayılan hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına, bu yoksunluğun kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar, diğer hakları yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar sürmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün oybirliğiyle (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), II-Sanığın katılan ...'ya yönelik eylemi nedeniyle tehdit, katılan ...'ya yönelik eylemi nedeniyle Eziyet suçundan cezalandırılmasına ilişkin hükümlere gelince; Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak: 1- Sistematik olarak ve belli bir süreç içinde kasten yaralama, hakaret, tehdit ve cinsel taciz niteliği taşıyan, insan onuruyla bağdaşmayan, mağdurun bedensel veya ruhsal yönden acı çekmesine ve aşağılanmasına yol açan davranışların eziyet suçunu oluşturacağı cihetle, sanığın katılan ...'ya yönelik tehdit eyleminin gerçekleştirdiği anlaşılan kasten yaralama eylemleriyle birlikte bütün halinde eziyet suçunu oluşturacağı gözetilmeden yazılı şekilde tehdit suçundan da ayrıca cezalandırılmasına karar verilmesi, 2- Katılan ...'nın suç tarihinde çocuk olduğu ve sanığın eyleminin TCK.nun 96/2-a maddesine uygun bulunduğu gözetilmeden sanık hakkında TCK.- nun 96/1. maddesi gereğince mahkumiyet hükmü kurulması, 3- 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesi uygulanmasında sanığın maddenin 1. fıkrasında sayılan hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına, bu yoksunluğun kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar, diğer hakları yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar sürmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Yasaya aykırı, sanık ve katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince (BOZULMASINA), 10.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.