Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 17949 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 14096 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüzHÜKÜM : Hükümlülük Gereği görüşülüp düşünüldü: Temyizin kapsamına göre, mahkumiyet kararlarıyla sınırlı olarak yapılan incelemede: 1- Sanık hakkında "265" no'lu parsele yönelik tecavüz nedeni ile verilen mahkumiyet kararına yönelik yapılan incelemede; Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, kastının bulunmadığına yönelik temyiz itirazı yerinde görülmediğinden reddiyle hükmün oybirliğiyle (ONANMASINA), 2- "26" ve "41" no'lu parsellere tecavüz yönünden verilen mahkumiyet kararına yönelik yapılan temyiz incelemesine gelince; Yerinde görülmeyen sair itirazları reddine, ancak; "41" no'lu mera parseli ile tarla vasfıyla köy tüzel kişiliği adına kayıtlı olan "26" no'lu parsele tecavüz edildiğinin iddia olunması karşısında, "26" no'lu parsel yönünden eyleminin TCK.nun 154/1. madde ve fıkrası kapsamında kaldığı ve söz konusu eylemin 5841 sayılı Yasa ile suç olmaktan çıkarıldığı gözetilmeden yazılı şekilde "41" no'lu meraya tecavüünden tayin edilen cezanın "26" no'lu parsele de tecavüzü nedeniyle, TCK.nun 43. maddesi uyarınca arttırılmasına karar verilmesi, Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince (BOZULMASINA), 08.07.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.