Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1660 - Karar Yıl 2008 / Esas No : 9375 - Esas Yıl 2006





Göçmen kaçakçılığı suçundan sanıklar Kemal U, Mehmet SŞ, Ramazan Y, Hayrettin E, Osman G'ın bozma üzerine yapılan yargılamaları sonunda; hükümlülüklerine ve müsadereye dair (A) 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 21.11.2005 gün ve 324 esas, 549 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanıklar müdafiileri tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C.Başsavcılığından tebliğname ile 3.11.2006 günü daireye gönderilmekle incelendi: TÜRK MİLLETİ ADINAGereği görüşülüp düşünüldü: Sanık Mehmet SŞ hakkında verilen hükmün temyiz edilmeksizin kesinleştiği ve sanığın isminin tebliğnamede hataen yazıldığı anlaşılmakla, diğer sanıkların temyizine hasren yapılan incelemede; 1- Sanık Osman G hakkında kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Bozmaya uyularak; yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen kanıtlara, mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre suçun kanıtlanmasında usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, bu hususlara yönelik temyiz itirazları yerinde görülmemiştir; ancak, Oluş ve dosya içeriğine göre yasadışı yollardan Türkiye'ye gelmiş ve buradan Yunanistan'a gitmek isteyen "26" göçmeni İstanbul ilinden alarak Didim'e götürmek üzere yola çıktığı, yapılan istihbari çalışmalar neticesi kolluk görevlilerince yakalandığı anlaşılan sanığın kanıtlanan bu eyleminin göçmenlerin yurt dışına çıkmalarına imkan sağlamaya teşebbüs aşamasında kaldığı, 765 sayılı TCK.nun 201/a maddesinin 2. fıkrasında, göçmen kaçakçılığına teşebbüs halinin tamamlanmış suç gibi cezalandırılacağı hükmünün yer aldığı, 5237 sayılı TCK.nun 79. maddesinde ise, 765 sayılı TCK.nun 201/a-2 madde ve fıkrasındaki düzenlemeye yer verilmemesi nedeniyle göçmen kaçakçılığı suçunun bütün hallerine teşebbüsün olanaklı olduğu, 5237 sayılı TCK.nun 79. maddesinden verilecek cezadan teşebbüs nedeniyle anılan Yasanın 35. maddesine göre dörtte birinden dörtte üçüne kadarının indirileceği gözönüne alınıp, olaya 765 sayılı TCK.nu ve 5237 sayılı TCK.nu bir bütün halinde 5252 sayılı Yasanın 9/3. madde ve fıkrası uyarınca ayrı ayrı uygulanarak bulunacak sonuç cezalara göre lehe-aleyhe kanunun tesbiti gerekirken, böyle bir karşılaştırma ve değerlendirilme yapılmaksızın salt temel cezayı düzenleyen hükümler karşılaştırılarak lehe yasa belirlemesiyle yazılı şekilde uygulama yapılması, 2- Sanıklar Kemal U, Ramazan Y ve Hayrettin E hakkında kurulan hükme yönelik temyize gelince; Hükümden sonra yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 562. maddesi ile değişik, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılması yönünde mahkemece değerlendirme yapılması zorunluluğu; Bozmayı gerektirmiş Osman G, Kemal U, Ramazan Y ve Hayrettin E müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden sair yönleri incelenmeksizin hükmün (BOZULMASINA), 6.3.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.