Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 11708 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 17005 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve güveni kötüye kullanmaHÜKÜM : Hükümlülük Gereği görüşülüp düşünüldü: Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK.nun 58. maddesinin uygulanmaması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. I- Sanık hakkında “banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması” suçlarından kurulan mahkümiyet hükümlerinin temyizinde: Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, suçun sübuta ermediğine yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak: 5237 sayılı TCK. nun 53/3. madde ve fıkrası uyarınca sanığın yalnızca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar kısıtlama uygulanabilecek iken, kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki yetkilerini de kapsayacak şekilde uygulama yapılması, Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK. nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine “TCK. nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi alt soyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin oybirliğiyle (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), II- Sanık hakkında “güveni kötüye kullanmak” suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyizinde: a- 5237 sayılı TCK.nun 155/1. madde ve fıkrasında tanımlanan suçun soruşturma ve kovuşturmasının şikayete bağlı olması ve katılan ... ’ın 17.07.2009 tarihli soruşturma ifadesinde sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçtiğini beyan etmiş olması karşısında; TCK.nun 73/6. maddesi uyarınca sanıktan vazgeçmeye karşı diye- cekleri sorularak hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiğinin gözetilmemesi, b- 5237 sayılı TCK. nun 53/3. madde ve fıkrası uyarınca sanığın yalnızca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar kısıtlama uygulanabilecek iken, kendi altsoyu dışındakiler üzerin- deki yetkilerini de kapsayacak şekilde uygulama yapılması, Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince (BOZULMA SINA), 07.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.