Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 11417 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 9295 - Esas Yıl 2016





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması, özel belgede sahtecilikHÜKÜM : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan hükümlülük ve özel belgede sahtecilik suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılması Gereği görüşülüp düşünüldü: 1- 5271 sayılı CMK.nun 231/12. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar itiraza tabi olup, temyiz yasa yoluna başvurulması olanaklı bulunmadığından; sanığın özel belgede sahtecilik suçuna yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi gereğince REDDİNE, mercide yanılma nedeniyle CMK.nun 264. maddesi gözetilerek sanığın isteminin itiraz olarak kabulü ile gereğinin mahallinde yerine getirilmesine, 2- Sanığın sahte üretilen kartı kulanmak suçundan kurulan hükme yönelik temyizine gelince: Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabule, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, sübuta yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; Sanığın "Kredi Kartı Başvuru Formu ve Bankacılık İşlemleri Sözleşmesi" ile kredi kartı müracaatını kendisinin yapmadığını, kredi kartını kuryeden kendisinin alıp iş yerinde ve müştekinin özel işlerinde kullandığını savunması, "Kredi Kartı Başvuru Formu ve Bankacılık İşlemleri Sözleşmesi" aslı ile birlikte inceleyen bilirkişi raporunda yazı ve imzalar yönünden sanıkla benzerlikler saptanmadığının belirtilmiş olması, kredi kartı çıkarmak için bankaya sanığın başvurduğuna dair dosyadaki delillerin yeterli olmadığının anlaşılması karşısında, sanığın suça konu kartı teslim alıp kullanmaktan ibaret eyleminin TCK.nun 245/1. maddesindeki suçu oluşturacağının gözetilmemesi, Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 14.12.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.