Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1081 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 22051 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüzHÜKÜM : Hükümlülük Gereği görüşülüp düşünüldü: Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, bir sebebe dayanmayan temyiz itirazı yerinde görülmediğinden reddine, ancak: 1- Sanığın suça konu yere tecavüze devam ettiğinin anlaşılması karşısında, gerekçeli karar başlığındaki suç tarihinin hukuki kesintinin gerçekleştiği iddianame tarihi olan 19.03.2013 olduğunun gözetilmemesi, 2- Sanığın aynı mevkiide bulunan mera parseli ile köy yoluna tecavüzünü değişik tarihlerde gerçekleştirdiğinin kanıtlanamaması karşısında, olayda TCK.nun 43. maddesinde düzenlenen zincirleme suç koşullarının bulunmadığı gözetilmeden, tayin edilen cezanın anılan madde uyarınca artırılması, 3- Sanığın köylünün kullanımındaki meraya tecavüz etmesi nedeniyle suçtan doğrudan zarar görmeyen ... davaya müdahale hakkı bulunmadığı halde, katılan sıfatı ile davaya kabulüne karar verilip lehine vekalet ücreti tayini, Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince (BOZULMASINA), 15.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.