MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi... ile ... aralarındaki değer artış payı ve katkı payı alacağı davasının reddine dair (... Aile)... Anadolu 11. Aile Mahkemesi'nden verilen 01.02.2012 gün ve 999/74 sayılı hükmün Yarıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü: KARAR Davacı ... vekili dava dilekçesinde; davacı ve davalının 41 yıllık evlilikten sonra 2009 yılında boşandıklarını, evlilik birliği içinde ortak çalışma ile biri ...'da diğer ikisi Türkiye'de olmak üzere üç adet ev edindiklerini, Türkiye'de edinilen taşınmazlardan 41 ada 55 parsel 11 nolu bağımsız bölüm ile ...'da bulunan evin davalı adına tescil edildiğini, davacının davalı adına kayıtlı bulunan 41 ada 55 parsel 11 nolu bağımsız bölüme çatı tadilatı, doğal gaz tesisatı, balkonun pimapen ile kaplanması, evin komple boyası, apartman dış cephe boyası, bahçe düzeni, yatak odası laminant parke döşemesi ve tuvaleti değişimi şeklinde taşınmazın iyileştirilmesi ve korunmasına yönelik tadilatlar yaptığını açıklayarak ve fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak evin edinilmesindeki katkısına karşılık 10.000 TL ve korunması ve iyileştirilmesinden kaynaklanan 20.000 TL'nin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir. Davalı vekili cevap dilekçesinde; tarafların Türkiye'de iki adet taşınmaz edindiklerini, taşınmazlardan birinin davacı adına ve diğerinin davalı adına tescil edildiğini, davacının 2004 yılından sonra kendi adına tescil edilen taşınmazı kiraya vererek davalı adına tescil edilen taşınmazı kullandığını, taşınmazın bu şekilde kullanılması nedeniyle, olağan bakım ve onarım giderlerinin istenmesinin mümkün olmadığını açıklamış ve davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.Mahkemece, dava konusu taşınmazın 1986 yılında edinildiği, taşınmazın edinme tarihinde davacı ve davalının çalıştığı, 2009 yılında gerçekleşen anlaşmalı boşanma davasında davacının davalıdan talebi olmadığını bildirdiği, 2004 yılından sonra dava konusu taşınmazda kalan ve kendi evini kiraya verdiğinden ispatlanamayan davanın reddine karar verilmesi üzerine; Hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Taraflar 07.08.1968 tarihinde evlenmişler, 10.06.2008 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin kararın 06.03.2009 tarihinde kesinleşmesi ile boşanmışlardır. Eşler arasındaki mal rejimi TMK 225/son maddesi gereğince boşanma davasının açıldığı tarihte sona ermiştir. Bu durum karşısında evlilik tarihinden, 4721 sayılı TMK'nun yürürlüğe girdiği 01.01.2002 tarihine kadar 743 sayılı TKM'nin 170.maddesi uyarınca eşler arasında mal ayrılığı rejimi, 01.01.2002 tarihinden boşanma davasının açıldığı 10.06.2008 tarihine kadar 4722 sayılı Kanunun 10. maddesi gereğince, eşler başka bir mal rejimini seçtiklerini ileri sürmediklerinden TMK'nun 202. maddesine göre edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir.Dava dilekçesinin içeriği davacının talebi ve dava konusu taşımazın edinme şekli ve tarihine göre davacının talebi 743 sayılı TKM'nin 170. maddesi uyarınca mal ayrılığı rejiminin geçerli olduğu dönemde edinilen mallara yapılan katkı payı alacağı ve TMK.nun 227. maddesi hükümleri uyarınca; eşlerden biri, diğerine ait malın edinilmesine, iyileştirilmesine veya korunmasına hiç ya da uygun bir karşılık almaksızın katkıda bulunmasından kaynaklanan değer artış payı alacağı isteğine ilişkindir.Uyuşmazlık konusu 41 ada 55 parsel 11 numaralı bağımsız bölümün 24.12.1986 tarihinde satıştan davalı adına tescil edilmiş, dosyadaki belge ve bilgilere ve özellikle davacı ile davalının aksi iddia edilmeyen beyanlarına göre taşınmazın edinme tarihinde gerek davacı gerekse de davalı yurt dışında çalışmakta olup dava konusu taşınmazın edinmesinde davacının katkısının bulunduğunun kabulü gereklidir. Öte yandan davalının kişisel malı niteliğinde bulunan dava konusu taşınmaza ilişkin olarak 2004 yılından boşanma dava tarihine kadar davacı tarafından taşınmazın korunması ve iyileştirilmesi için yapılan katkı nedeniyle davacının değer artış payının da bulunduğunun kabulü gereklidir. Bu halde öncelikle tarafların her birinin yurt dışındaki çalışmalarına ilişkin kayıt ve belgelerin eksiksiz olarak getirtilmesi, taşınmazın edinildiği tarihteki, toplam gelirinden tarafların sosyal statüleri ile konumlarına göre yapabilecekleri kişisel harcamaları ile kocanın 743 sayılı TKM’nin 152. maddesi uyarınca evi geçindirme yükümlülüğü uyarınca yapması gereken harcamalar çıktıktan sonra yapabilecekleri tasarruf miktarının ne olacağının belirlenebilmesi için konunun Uzmanı Bilirkişi kurulundan rapor alınması suretiyle davacı ile davalının çalışmaları karşılığında elde ettikleri gelirle sağlayabilecekleri katkı miktarının ayrı ayrı saptanması, daha sonra toplam tasarruf miktarı karşısında davacının katkı oranının bulunması, bulunan bu oranın taşınmazın dava tarihindeki değeri ile çarpılarak katkı payı alacağının tespit edilmesi, davacının taşınmazın korunması ve iyileştirilmesi için yapmış olduğu tadilatların yapım tarihindeki değeri ile taşınmazın bu tarihteki değerinin belirlenerek bu miktarın taşınmazın değerinden katkı payı alacağı düşüldükten sonra kalan miktar ile yapılan tadilat bedeli toplamına oranlaması yapılarak değer artış payı oranının tespit edilmesi ve bu tespit edilen oran ile keşif sonucu İnşaat Mühendisi Bilirkişi ve Emlakçı Bilirkişiden oluşacak uzman heyetinden taşınmazın karar tarihine en yakın tarihteki değeri çarpılarak değer artış payı alacağı bulunmalıdır. Davacının 2004 yılından sonra boşanma dava tarihine kadar yapmış olduğu tadilat ve değişik iyileştirmelerin (bunların yapıldığı tarihteki miktarı bulunacak) edinilmiş maldan davalının kişisel malına yapılan katkı olduğu dikkate alınarak, TMK 230 ve 231 ve 236/ 1 maddesine göre değer artış payı olarak tespit edilen miktarın yarısı davacının değer artış payı alacağı olduğu kabul edilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde eksik inceleme ve araştırma ile hüküm kurulmuş olması doğru değildir. Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden kabulüne, Yerel Mahkeme hükmünün 6100 sayılı HMK'nun Geçici 3. maddesi yollaması ile halen yürürlükte bulunan 1086 sayılı HUMK.nun 428.maddesi uyarınca BOZULMASINA, HUMK.nun 388/4., HMK m.297/ç) ve 440/I. maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve 21,15 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine 24.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.