MAHKEMESİ : Manisa 2. Aile MahkemesiTARİHİ : 26/09/2013NUMARASI : 2009/687-2013/630B.. Y.. ile H.. K.. aralarındaki mal rejiminden kaynaklanan alacak davasının kısmen kabulüne ve kısmen reddine dair Manisa 2. Aile Mahkemesi'nden verilen 26.09.2013 gün ve 687/630 sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili ile davalı vekili taraflarından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü: K A R A RDavacı B.. Y.. vekili, mal rejiminin tasfiyesi ile alacak isteğinde bulunmuştur. Davalı H.. K.. vekili, davanın reddine karar verilmesini savunmuştur. Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 44.731,30 TL alacağın karar tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmesi üzerine; hüküm, her iki taraf vekillerince ayrı ayrı temyiz edilmiştir.Taraflar 26.01.1992 tarihinde evlenmiş, 12.10.2009 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin hükmün kesinleşmesiyle boşanmışlardır. Mal rejimi boşanma dava tarihi itibariyle sona ermiştir. (TMK’nun 225/son). Eşler arasında evlenme tarihinden 4721 sayılı TMK'nun yürürlüğe girdiği 01.01.2002 tarihine kadar mal ayrılığı, bu tarihten mal rejiminin sona erdiği tarihe kadar ise, edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir (4722 sayılı Yasa 10. md. ve TMK'nun 202. m.). Dava konusu 1501 parsel 20.06.1995 tarihinde annesinden, ... ada ... parseldeki ... nolu bağımsız bölüm 20.07.1999 tarihinde ... ada ... parseldeki ... nolu bağımsız bölüm ise 13.10.2004 tarihinde üçüncü kişiden satın alınmak suretiyle davalı adına tescil edilmişlerdir. ... ada ... parseldeki ... nolu bağımsız bölüm sonradan 14.10.2009 tarihinde üçüncü kişiye satılarak devredilmiştir.Maddi olayları anlatmak taraflara, hukuki nitelendirme hakime aittir (HMK'nun 31.m.). İddianın ileri sürülüş şekline göre dava, mal ayrılığı rejiminin geçerli olduğu dönemde edinilen mal varlığı için katkı payı alacağı, edinilmiş mallara katılma rejiminin geçerli olduğu dönemde edinilen mal varlığı yönünden ise değer artış payı ve artık değere katılma alacağı isteğine ilişkindir.Davacı tarafça ... ada ... parseldeki .... nolu bağımsız bölüm yönünden de alacak talebinde bulunulduğu halde mahkemece hükme esas alınan bilirkişi S.... S.... tarafından düzenlenen 20.05.2013 tarihli raporda söz konusu taşınmaz göz önünde bulundurulmadan bunun yerine yanlışlıkla dava konusu olmayan ... ada ... parseldeki ... nolu bağımsız bölümün (S.... Mah. Z... Sok. ...../...) göz önünde bulundurularak hesaplama yapılması doğru olmamıştır.Dosya içeriğine ve toplanan delillere göre davalı kocanın iş akdi 06.10.2004 tarihinde fesh edilerek kendisine 31.712,47 TL kıdem tazminatı ödenmiştir. Bu ödemeden 7 gün sonra tasfiyeye konu dava konusu 550 ada 30 parseldeki 3 nolu bağımsız bölüm satın alınarak davalı adına tescil edilmiştir. Davalının kıdem tazminatını başka şekilde değerlendirdiği veya harcadığı iddia edilip ispatlanamadığından hayatın olağan akışına göre söz konusu bağımsız bölümün alımında kullanıldığının kabulü gerekir.Kıdem tazminatı, 4857 sayılı İş Kanunu'nun 120. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1475 sayılı İş Kanunu'nun 14. maddesi uyarınca, en az bir yıl süre çalıştıktan sonra ayrılan işçiye, iş veren tarafından çalıştığı her bir tam yıl için ücretinin 30 günlük tutarı kadar ödenen tazminattır. Kıdem tazminatını haketmek için en az belirtilen süre kadar çalışmak ve yasada açıklanan koşullarda iş akdinin sona ermesi yeterli olup, pirim ödenmesine ihtiyaç duyulmamaktadır. Başka bir anlatımla, geçmişe dönük çalışma karşılığında ve çalışma süresi ile orantılı olarak ödenen pirimsiz tazminat sistemidir. 743 sayılı TKM'nin yürürlükte olduğu döneme ilişkin çalışmanın karşılığı olarak hak edilen kıdem tazminatı o eşin kişisel malı (TKM'nin 189.m.) 4721 sayılı TMK’nun yürürlüğe girdiği 01.01.2002 tarihinden sonraki çalışma karşılığında ödenen kıdem tazminatı ise edinilmiş mal grubuna girer ( TMK'nun 219/l. m). Eşin çalışma süresinin bir bölümünün 01.01.2002 öncesi, bir bölümünün sonrasına denk gelmesi durumunda ise, ödenmiş toplam tazminatın çalışma süresi esas alınarak kişisel ve edinilmiş mal oranları ayrı ayrı belirlenmelidir. Kıdem tazminatı kullanılarak sahip olunan mal varlığının tasfiyesinde de aynı yöntem kullanılır.İşyeri tarafından gönderilen belgelere göre davalı 11.02.1986 ila 06.10.2004 tarihleri arasında çalıştıktan sonra belirtilen kıdem tazminatı ödenmiştir. Bu belirleme ve yukarıda açıklanan bilgiler ışığında dava konusu .... ada .... parseldeki .... nolu bağımsız bölümün tasfiyesi ile alacak isteği hakkında bir karar verilmesi gerekirken reddine karar verilmesi doğru olmamıştır.Diğer yandan, tasfiyeye konu 1501 parsel davalı kocanın annesi A...K... adına kayıtlı iken 20.06.1995 tarihinde satış gösterilmek suretiyle davalı adına tescil edilmiştir. Aynı tarihli işlemle de annesi tarafından dava dışı 1749 parsel davalının diğer kardeşlerine satış suretiyle intikal ettirilmiştir. Davalı savunmasında annesi A... K...in sağlığında mallarını evlatları arasında paylaştırdığını bildirmiştir. Açıklanan bu bilgilere ve hayatın olağan akışına göre annesi tarafından davalıya yapılan devrin, bağış niteliğinde olduğunun kabulü gerekir. Yargıtay ve Dairemiz'in kabulü de bu yöndedir. Buna göre, sonradan katkıda bulunduğuda ileri sürülüp ispatlanmadığından 1501 parsel üzerinde davacı kadının mal rejimi tasfiyesi sonucunda herhangi bir hakkı olamaz. Bu parsel yönünden davanın reddine karar verilmesi gerekirken davacı lehine tasfiye alacağına karar verilmesi doğru değildir.... ada ... parseldeki ... nolu bağımsız bölüme gelince; dava dışı ... ada .... parseldeki .. nolu bağımsız bölümün satışından 5 gün sonra alındığına, satıştan elde edilen paranın başka bir yere hacandığı iddia edilip kanıtlanmadığına göre 8 nolu bağımsız bölümün alımında kullanıldığının kabulü gerekir. Buna göre, dava dışı 3 nolu bağımsız bölümün satış tarihindeki, dava konusu 8 nolu bağımsız bölümün ise alış tarihindeki gerçek değeri belirlenerek toplu katkı oranı öncelikle belirlenmelidir. Diğer yandan tarafların evlendikleri tarihten taşınmazın satın alındığı 20.07.1999 tarihine kadarki gelirleri toplanmalı, eşlerin alışkanlıkları, ekonomik ve sosyal statüleri gözönünde bulundurularak yapabilecekleri kişisel harcamalar ile davalı kocanın TKM'nin 152. maddesi uyarınca evi geçindirme yükümlülüğü uyarınca yapabileceği harcamalar çıktıktan sonra herbirinin toplam yapabileceği tasarruf miktarları belirlenmeli, bundan sonra başlangıçta dava dışı taşınmazın satışından elde edilen gelirde göz önünde bulundurularak her bir eşin, toplam tasarruf içerisindeki kendi tasarruf oranı bulunmalı bulunan bu oran katkı oranı kabul edilerek, 8 nolu bağımsız bölümün dava tarihindeki değeri ile çarpılarak bu parsele yönelik katkı payı alacağının belirlenmesi gerekirken, delillerin yanlış değerlendirilmesi sonucu yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamıştır.Bundan ayrı davalı savunmasında, dava dışı 452 ada ... parseldeki ... nolu bölümü satışı ile elde ettiği gelirle dava konusu ... ada ... parseldeki ... nolu bağımsız bölümün satın alındığını, ayrıca yine dava dışı ..... plakalı aracın satımından elde edilen geliri de dava konusu ..... plakalı aracın alımında kullandığını belirtmesine rağmen, dava dışı 3 nolu bağımsız bölümün alım tarihi ile dava konusu araç ve dava dışı aracın alış ve satış tarihlerinin bulunduğu yerden getirilmediği görülmüştür. İlgili yerlere yazı yazılarak söz konusu eksiklikler tamamlandıktan sonra diğer delillerle birlikte değerlendirilerek hüküm kurulmasında nazara alınması gerekirken eksik araştırma ve inceleme ile karar verilmiştir.4721 sayılı TMK'nun 239/son maddesi uyarınca edinilmiş mallara katılma rejiminin geçerli olduğu dönemde sahip olunan mal varlıklarının tasfiyesi sonucunda oluşacak alacak miktarına tasfiye tarihi olarak kabul edilen karar tarihinden itibaren faiz yürütülür, Borçlar Kanunu hükümlerine göre çözüme kavuşturulacak ve mal ayrılığı rejiminin geçerli olduğu dönemde edinilen malların tasfiyesi sonucunda belirlenecek alacak miktarına ise daha önceden temerrüde düşürüldüğü kanıtlanamamışsa dava tarihinden İtibaren faiz yürütülmesi gerekir. Az yukarıda açıklandığı gibi tasfiyeye konu taşınmazların bir kısmı mal ayrılığı bir kısmı ise edinilmiş mallara katılma rejiminin geçerli olduğu 01.01.2002 tarihinden sonra edinildiğine göre ayrım yapılarak katkı payı alacağı miktarına dava tarihinden, değer artış payı ve artık değere katılma alacağı miktarına ise karar tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekirken mahkemece bu ayrıma gidilmeksizin hüküm altına alınan alacak miktarının tamamına karar tarihinden itibaren faizin işletilmesi doğru değildir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan gerekçeler nedeniyle davacı vekili ile davalı vekilinin yerinde görülen temyiz itirazlarının kabulüyle usul ve yasaya aykırı bulunan yerel mahkeme hükmünün 6100 sayılı HMK’nun geçici 3. maddesi yollamasıyla uygulanacak olan 1086 sayılı HUMK'nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK'nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK'nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine 763, 75 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davacı ve davalıya ayrı ayrı iadesine, 01.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.