Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 22358 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 23012 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : Yahyalı (İcra Hukuk) Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 23/09/2013NUMARASI : 2013/20-2013/14Yukarıda tarih ve numarası yazılı Mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki davacı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden Daire'ye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü: KARAR Alacaklı tarafından borçlu aleyhine başlatılan ilamlı takipte, borçlu vekili İcra Mahkemesi'ne başvurusunda, banka hesabına haciz konulduğunu, Otopark Yönetmeliği'nin 10. ve 11. maddeleri gereğince otopark hesabına tahsis edilen ve kanunen başka bir işte kullanılamayacak nitelikteki ve bu niteliği gereği kamu hizmetine tahsisli ve fiilen de kamu hizmeti için kullanılan hesabın haczedilemeyeceğini, 5393 sayılı Kanun'un 15/son ve İİK'nın 82.maddesi uyarınca da haczedilemeyeceğini açıklayarak, hesaba konulan haczin kaldırılmasını talep etmiş, Mahkemece, haczedilen malların 5393 sayılı Kanun'un 15/son madde kapsamında haczedilemeyeceğine dair delil bulunmadığı, şikayetçi vekilinin beyanı dikkate alındığında; haczedilen hesaptaki paranın otopark geliri olmadığından haczedilebileceği gerekçesiyle şikayetin reddine karar verilmiştir. Hüküm; şikayetçi borçlu vekili tarafından temyiz edilmiştir. 5393 Sayılı Yasanın 15/son maddesinde; “Belediyenin proje karşılığı borçlanma yoluyla elde ettiği gelirleri, şartlı bağışlar ve kamu hizmetinde fiilen kullanılan malları ile belediye tarafından tahsil edilen vergi, resim ve harç gelirleri haczedilemez” hükmüne yer verilmiştir. Bu durumda haczedilmezlik şikayetinin kabul edilebilmesi için mahcuzların kamu hizmetinde "fiilen" kullanılması gerekli olup kamuya tahsis kararı alınmasının sonuca etkisi bulunmamaktadır. 3194 Sayılı İmar Kanunu'nun 44/son maddesine dayanılarak çıkarılan Otopark Yönetmeliği'nin 10/3. bendinde '' otopark bedelleri kamu bankalarından herhangi birinde açılacak otopark hesabına yatırılır.'' hükmü, 11. maddesinde ise ''otopark hesabında toplanan meblağ, belediyelerin kendi kaynaklarından ayıracağı tahsilatla birlikte, tasdikli plan ve 5 yıllık imar programına göre hazırlanan kamulaştırma projesi karşılığında otopark tesisi için gerekli arsa alımları ile bölge ve genel otoparkların inşaasında kullanılır. Otoprak hesabında toplanan meblağ, otopark tesisi dışında başka bir amaçla kullanılamaz. Otopark hesabında toplanan meblağın amacında kullanılıp kulanılmadığı hususu İçişleri Bakanlığı'nca denetlenir'' hükmü düzenlenmiştir. Anılan bu maddelerde otopark hesabında toplanan meblağın, otopark tesisi dışında başka bir amaçla kullanılamayacağı belirtilmiştir. Bu maddeler itibariyle belediyenin 30216227-5001 no'lu otopark hesabında bulunan paraların fiilen kamu hizmetinde kullanıldığının kabulü gerekeceğinden, haczi mümkün değildir. Bir diğer anlatımla otopark hesabı niteliği gereği haczedilemez. Hesaptaki paralardan başka amaçlar için harcamalar yapılması onların haczedilebilecekleri sonucunu doğurmaz. Bir diğer anlatımla bu durum paraların niteliğini etkilemez ve haczedilmezlikten feragat anlamına gelmez. O halde, anılan otopark hesabı yönünden istemin kabulü gerekirken, yazılı gerekçe ile reddi isabetsizdir. SONUÇ: Borçlu vekilinin temyiz itirazının kabulü ile Mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenle İİK'nun 366. ve HUMK'nun 428. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK'nun 388/4. (HMK. m.297/ç) ve İİK'nun 366/3. maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, 16.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.