MAHKEMESİ : Gaziosmanpaşa İcra Hukuk MahkemesiTARİHİ : 06/11/2013NUMARASI : 2013/572-2013/1144Yukarıda tarih ve numarası yazılı Mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki davacı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden Daire'ye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü: KARAR 5393 sayılı Belediye Kanunu'nun 15/son maddesinde; "Belediye'nin kamu hizmetinde fiilen kullanılan malları ile, Belediye tarafından tahsil edilen vergi, resim, harç gelirleri haczedilemez" düzenlemesine yer verilmiştir. Ayrıca, 5779 sayılı İl Özel İdarelerine ve Belediyelere Genel Bütçe Vergi Gelirlerinden Pay Verilmesi Hakkında Kanun’un 7. maddesinde; bu Kanunda, Belediye'lere, genel bütçe vergi gelirleri tahsilâtından ayrılacak paylar ile diğer kanunlarda verilmesi öngörülen payların vergi hükmünde olduğu düzenlenmiştir. Somut olayda 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu'nun 7. maddesi f bendi gereğince; park yeri olarak tespit edilerek işletilen yerlerden İstanbul Büyükşehir Belediyesi'nin elde ettiği gelirden, aynı Kanun'un 23. maddesi f bendine istinaden borçlu ilçe belediyesine aktarılacak 46.158,11 TL'lik pay üzerine haciz konulduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda, Mahkemece, yukarıda açıklanan yasal düzenlemeler gereğince üçüncü kişide bulunan borçlu Belediye'ye ait 46.158,11 TL'lik park yeri işletmesi payının, kanun gereği Belediye'ye aktarılacak gelir olduğu ve bu nedenle vergi hükmünde olduğu nazara alınarak, şikayetin bu kısım yönünden de kabulüyle haczin kaldırılmasına karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde haczi kabil olduğu gerekçesiyle reddi yönünde hüküm tesisi isabetsizdir. SONUÇ: Borçlu vekilinin temyiz itirazının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İKK'nun 366 ve HUMK'nun 428. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK'nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve İİK'nun 366/3. maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, 10.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.