MAHKEMESİ : İstanbul 5. Aile MahkemesiTARİHİ : 19/12/2013NUMARASI : 2011/247-2013/841 M.. D.. ile N.. K.. aralarındaki katkı payı alacağı, tapu iptali ve tescil davasının kısmen reddine ve kısmen kabulüne dair İstanbul 5. Aile Mahkemesi'nden verilen 19.12.2013 gün ve 247/841 sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili ile davalı vekili taraflarından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü: K A R A R Davacı vekili, evlilik birliği içerisinde edinilen dava dilekçesinde belirtmiş olduğu taşınmaza ilişkin olarak tapu kaydının davalı adına olan kaydının yarı hissesinin iptali ile davacı adına tescilini, 26.10.2011 havale tarihli ıslah dilekçesi ile tapu iptal ve tescil talebinin mümkün olmaması halinde taşınmazın yarı hissesine tekabül edecek değerin faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.Davalı vekili, davacının katkısının bulunmadığını ileri sürerek davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.Mahkemece, tapu iptal ve tescil talebinin reddine, katkı payı alacağının kısmen kabulüne karar verilmesi üzerine; hüküm, süresi içerisinde davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Maddi olayları ileri sürmek taraflara, hukuki nitelendirme yapmak ve uygulanacak kanun maddelerini belirlemek hakime aittir(6100 sayılı HMK 33. m). iddianın ileri sürülüş şekline göre dava, tapu iptal ve tescil ve katkı payı alacağı isteklerine ilişkindirEşler, 13.04.1988 tarihinde evlenmiş, 12.09.2006 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin hükmün, 24.11.2009 tarihinde kesinleşmesiyle boşanmışlardır. Mal rejimi boşanma davasının açıldığı tarih itibarıyla sona ermiştir(TMK 225/son). Sözleşmeyle başka mal rejiminin seçildiği ileri sürülmediğinden evlilik tarihinden 4721 sayılı TMK'nun yürürlüğe girdiği 01.01.2002 tarihine kadar mal ayrılığı(743 sayılı TKM 170.m), bu tarihten mal rejiminin sona erdiği tarihe kadar ise, edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir(4722 sayılı yasanın 10, TMK 202/1.m). Tasfiyeye konu 2152 ada 193 parsel 13 numaralı mesken eşler arasında mal ayrılığı rejiminin geçerli olduğu 09.12.1997 tarihinde ferdileşme yolu ile davalı adına tapuya tescil olmuştur. Mal rejiminin tasfiyesinde eşlerin bağlı bulunduğu rejime ilişkin hükümler uygulanır (TMK 179.m). 1- Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına ve mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verildiğine, takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.2- Davacı vekili 26.10.2011 havale tarihli dilekçe ile talebini ıslah etmiş, mevcut alacak talebi ile birlikte yasal faiz de talep edilmiş ve harç tamamlanmıştır. Diğer bir anlatımla, ıslahla mevcut talebine faiz alacağı talebi de eklenmiştir. Hakim tarafların talep sonucuyla bağlı olup; taleplerden her biri hakkında verilen hükmün kararda gösterilmesi gerekir. (HUMK.m.26/1, 297/2). Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verildiği ve hükmolunan alacak miktarına ıslah tarihinden itibaren faiz yürütülmesine karar verilmesi gerekirken; faiz talebi hakkında olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi usul ve yasaya aykırı olmuştur. 3-Mahkemece, hükümle birlikte reddedilen miktar üzerinden hesaplanan vekalet ücretinin davalı yararına hükmedilmesi gerekirken; hüküm fıkrası (7) nolu bendinde belirtilen 6.850,00 TL vekalet ücretinin de davacı yararına hükmedilmesi doğru olmamışır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yazılı temyiz itirazları yerinde görüldüğünden kabulü ile yukarıda (2) nolu bentte gösterilen sebeple davacı yararına, (3) nolu bentte gösterilen sebeple de davalı yararına hükmün 6100 sayılı HMK'nun Geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraf vekillerinin diğer temyiz itirazlarının yukarıda (1) nolu bentte gösterilen sebeple reddine taraflarca HUMK'nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK'nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, ve 25,20 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine ve 337,00 TL peşin harcın da istek halinde davalıya iadesine, 14.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.