Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 14519 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 4522 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Aile MahkemesiDAVA TÜRÜ : Ölüme Bağlı Mal Rejiminden Kaynaklanan Alacak... ile ... aralarındaki ölüme bağlı mal rejiminden kaynaklanan alacak davasının kısmen kabulüne dair ... 3. Aile Mahkemesi'nden verilen ... sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:K A R A RDavacı ... vekili, müvekkili ile muris ...'ın 1990'da evlediklerini, ...'ın 2003'te vefat ettiğini, evlilik birliği içerisinde 1 nolu bağımsız bölüm ile ... Parsel sayılı olmak üzere iki adet taşınmaz edinildiği ve tapuda muris adına tescil edildiğini, bu taşınmazlardan 1 no'lu bağımsız bölümün aile konutu olduğunu, eşler arasında noterde yapılan mal rejimi sözleşmesi de gözetilerek mal rejiminin resmen tasfiyesini, 1 nolu bağımsız bölüme ilişkin olarak müvekkilin miras payına mahsuben mülkiyet hakkı tanınmasını talep etmiş ve harca esas değer olarak 28.000,00 TL göstermiştir.... 2. Asliye Hukuk Mahkemesi'ne açılan dava ... sayılı görevsizlik kararı ile geldiği ... Sulh Hukuk Mahkemesi'nde yapılan yargılama neticesinde ... sayılı kararı ile davacının mirasın paylaştırılmasına yönelik talebin tefriki ile ayrı esasa kaydına, edinilmiş malların tasfiyesine ilişkin talebin ise aile mahkemesi görevli olduğundan mahkemenin görevsizliğine karar verilerek talep aile mahkemesinde iş bu temyize konu ... nolu dosyaya kaydolunmuştur.Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davacının inşai nitelikteki davasının içeriğine göre tespit hükmü de verilebileceğinden, dosyaya sunulan bilirkişi raporları kapsamında 1 nolu bağımsız bölüm ile ... parsel sayılı taşınmazlarda miras bırakan ile davacı arasında noterde düzenlenmiş olan edinilmiş mallara katılma rejim sözleşmesi kapsamında söz konusu gayrimenkullerde davacının mal rejiminin tasfiyesi çercevesinde ayrı ayrı 1/2 payı bulunduğunun tespitine karar verilmiş, hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Eşler, 19.01.1990 tarihinde evlenmiş olup, evlilik ...'ın 15.07.2003 tarihinde vefatı ile son bulmuş ve geride mirasçıları olarak eşi ... ve önceki evliliğinden olma kızı ... kalmıştır. Mal rejimi ölüm tarihi itibarıyla sona ermiştir (TMK'nun 225/1. m). Tasfiyeye .//..konu 1 nolu mesken 08.10.2001, ... parsel sayılı taşınmaz ise 05.06.1998 tarihinde satış yolu ile muris adına tapuda tescil edilmiştir. Edinme tarihleri itibariyle yasa gereği eşler arasında kural olarak mal ayrlığı rejimi geçerli ise de davacı taraf dava dilekçesi ekinde muris ile sağlığında yapmış oldukları sözleşmeyi sunmuştur. ... 23. Noterliği'nde düzenlenmiş ... yevmiye nolu evrak incelendiğinde yasal mal rejimi olan edinilmiş mallara katılma rejiminin evliliklerinin başlangıcından itibaren geçerli olduğuna ilişkin davacı ve muris arasında sözleşme yapıldığı anlaşılmaktadır.Davalı taraf ... tarihli cevap dilekçelerinde usul ve esasa ilişkin itirazları arasında, söz konusu dayanak mal rejimi sözleşmesinin yapıldığı sıralarda babasının kanser hastası oluşu, davacının baskı kurması ve bakımsız kalma korkusu ile sözleşmenin yapıldığını bu nedenle geçersiz olduğunu ileri sürmüştür.Davacı tarafın sunduğu mal rejimine ilişkin sözleşmenin geçerliliği eşler arasında uygulanacak mal rejiminin tespiti ve dolayısı ile uygulanacak tasfiyeye ilişkin ilkelerin belirlenmesi için önem arzetmektedir. Mahkemece, davalının bu iddiasına ilişkin olarak deliller toplanarak değerlendirme yapılması ve öncelikle bu hususta bir karar verilmesi gerekirken, davalı vekilinin bu yöne ilişkin savunması gözardı edilerek eksik araşırma ve incelemeyle hüküm tesisi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle davalı vekilinin yazılı temyiz itirazları yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün 6100 sayılı HMK'nun Geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, taraflarca HUMK'nun 440/I maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve 25,20 TL peşin harcın temyiz eden davalıya iadesine,25.10.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.