Tebliğname No : K.Y.B. - 2013/171211Yetki belgesiz taşıma faaliyetinde bulunmak eyleminden R.. U.. hakkında Ulaştırma Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı Samsun Bölge Müdürlüğü'nün 26/05/2012 tarihli ve UBK-A 246330 sayılı idari yaptırım kararı ile uygulanan 2.426,00 Türk lirası İdari para cezasına yönelik başvurunun reddine dair Çarşamba 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 29/05/2012 tarihli ve 2012/447 değişik iş sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 07/05/2013 gün ve 29526 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23/05/2013 gün ve KYB. 2013/171211 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu. Mezkür ihbarnamede;Dosya kapsamına göre;1-Karayolu Taşıma Yönetmeliği'nin 6/8-(b) maddesi "K2 yetki belgesi: Sadece kendi esas iştigal konusu ile ilgili eşya taşımacılığı yapacak ve ticari maksatla taşımacılık yapmayacaklara ...verilir." düzenlemesi karşısında, "kendi memleketine gitmek ve giderken özel eşyalarını yanında götürmek" başvuranın esas iştigal konusunu oluşturmadığından K2 yetki belgesini almasının gerekli olmadığı, kaldı ki aynı Yönetmeliği'nin 2/3. maddesinin "Aşağıdaki taşıtlarla yapılan taşımalar bu Yönetmeliğin kapsamı dışındadır." ve (e) bendinin "Gerçek kişiler adına hususi olarak kayıt ve tescil edilmiş kamyonet cinsi taşıtlarla ve bunların römorklarıyla yapılan ve hem taşımanın hem de taşınan eşyanın ticari olmadığı taşımalar." şeklindeki düzenlemesi ile başvurana isnat edilen eylemin ayrıca ve açıkça yönetmeliğin uygulanması kapsamı dışında tutulduğu ve yönetmelik gereği eylemi nedeniyle K2 yetki belgesi almasının gerekmediği,2- 4925 sayılı Karayolu Taşıma Kanunu’nun 26/l-(a) maddesi "5 inci maddesine göre yetki belgesi almadan taşıma işinde faaliyette bulunanlara ikibin Türk Lirası ... idari para cezası verilir." şeklindeki ve aynı Kanun’un 5. maddesindeki "Taşımacılık, acentelik ve taşıma işleri komisyonculuğu ile nakliyat ambarı ve kargo işletmeciliği yapılabilmesi için Bakanlıktan yetki belgesi alınması zorunludur." şeklindeki düzenlemeleri karşısında, başvuranın kendi memleketine gitmek ve giderken özel eşyalarını yanında götürmek şeklinde gerçekleşen eyleminin Kanun'un 5. maddesine göre yetki belgesi alınmasını zorunlu kılan "Taşımacılık, acentelik ve taşıma işleri komisyonculuğu ile nakliyat ambarı ve kargo işletmeciliği" faaliyeti mahiyetinde olmadığı ve anılan madde kapsamında hakkında idari yaptırım uygulanamayacağı,3- Karayolu Taşıma Yönetmeliği'nin 6/8-(b) maddesinin "K2 yetki belgesine" ilişkin düzenlemesinin, 4925 sayılı Karayolu Taşıma Kanunu’nda yasal dayanağının olmadığı ve anılan Kanun'un 26/1-(a) maddesinin yönetmeliğin bu hükmüne aykırılığı idari yaptırıma bağlamadığı nazara alındığında, anılan yönetmelik hükmüne aykırılığın diğer koşullarının da bulunması halinde ancak 5326 sayılı Kabahatler Kanunu'nun 32/1. maddesi kapsamında değerlendirilebileceği, ancak anılan maddenin ikinci fıkrasının "Bu madde, ancak ilgili kanunda açıkça hüküm bulunan hallerde uygulanabilir." şeklindeki düzenlemesi ve koşullarının da bulunmaması nedeniyle başvuran hakkında bu eylemi nedeniyle anılan madde kapsamında da idari para cezası verilemeyeceği, 4- Başvuran hakkında, Ulaştırma Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı Samsun Bölge Müdürlüğü tarafından düzenlenen 31/05/2011 tarihli ve UBK-A 246330 sayılı idari para cezası uygulanmasına dair tutanağın, ilgilisinin hangi mevzuat gereğince alması gereken hangi tür yetki belgesini almadığının gösterilmemesi nedeniyle usulsüz olduğu ve bu haliyle usulsüz düzenlenen tutanağın iptali gerektiği, gözetilmeden, verilen idari para cezasına yönelik başvurusunun kabulü yerine reddine karar verilmesinde isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden Çarşamba 1. Sulh Ceza Mahkemesi'nin 29/05/2012 gün ve 2012/447 değişik iş sayılı kararının CMK.nın 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, idari para cezasının kaldırılmasına 20/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.