Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 23375 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 25723 - Esas Yıl 2014





Tebliğname No : 7 - 2013/163799MAHKEMESİ : Çaldıran Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 28/02/2013NUMARASI : 2013/13 (E) ve 2013/134 (K)SUÇ : Petrol KaçakçılığıYerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;1- 5271 sayılı CMK'nun 231/11 madde ve fıkrasında "Denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere aykırı davranması halinde, mahkeme hükmü açıklar. Ancak mahkeme, kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanığın durumunu değerlendirerek; cezanın yarısına kadar belirleyeceği bir kısmının infaz edilmemesine ya da koşullarının varlığı halinde hükümdeki hapis cezasının ertelenmesi veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine karar vererek yeni bir mahkumiyet hükmü kurulabilir." hükmü düzenlenmiş olup, buna göre sanığın deneme süresi içinde yeniden suç işlemesi durumunda açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanmasına karar verilmekle yetinilmesi gerektiği halde sanık hakkında müsadere konusunda verilen önceki hükmü aynen açıklaması gerekirken bu konuda tekrar karar verilmesine yer olmadığı şeklinde hüküm kurulması ile adli para cezasının taksitlendirilmesi kazanılmış hak kabul edilemeyeceğinden yine bu hususta da önceki kararı açıklamakla yetinilmesi gerekirken kanuna aykırı olarak bu husus tartışılarak yazılı şekilde hüküm kurulması,2- 5015 sayılı Kanun'un Ek 5-1 maddesi uyarınca 2 yıl olarak belirlenen hapis cezasında TCK'nin 62/1 maddesi uyarınca 1/6 oranında yapılan indirimle sonuç cezanın 1 yıl 8 ay hapis cezası yerine hesap hatası sonucu 1 yıl 8 ay 3 gün hapis cezası olarak hesaplanması suretiyle fazla ceza tayini,3- 24.11.2015 günlü 29542 mükerrer sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasa'nın 8/1 maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.