Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 21814 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 10518 - Esas Yıl 2015





Tebliğname No : 7 - 2014/180840MAHKEMESİ : Söke 1. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 12/02/2014NUMARASI : 2012/439 (E) ve 2014/44 (K)Suç : 4733 sayılı Yasaya MuhalefetYerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;1-Suça konu sigara miktarına göre sanıklar hakkındaki temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılmak suretiyle tayini doğru ise de, sanıkların dosya kapsamına göre benzer olaylarla karşılaştırıldığında vehamet arz etmeyen fiilinin, eylem ile ceza arasındaki dengeyi bozacak şekilde en üst hadden teşdidi gerektirmediği halde, hakkaniyet ölçüleri ile bağdaşmayacak biçimde yazılı şekilde uygulama yapılması suretiyle fazla cezaya hükmedilmesi,2-Dairemizde aynı gün incelenen 2015/8161 Esas sayılı ( İzmir 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2012/1019 Esas sayılı ), 2015/6853 Esas sayılı ( İzmir 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2013/419 Esas sayılı ) dosyalarında ve incelenen bu dosyada eylemin benzer suç vasfına yönelik olduğu gözetilerek suç tarihine ve işlenen suçun niteliğine göre adı geçen sanık S.. A..'ın eylemlerinin 5237 sayılı TCK'nın 43. maddesi kapsamında zincirleme biçimde kaçakçılık suçunu oluşturup oluşturmadığının takdir ve değerlendirilmesi bakımından dosyaların incelenmesi, gerektiğinde birleştirilmesi ve sonucuna göre sanık S.. A..'ın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,3-5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı, sanıkların kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,4-01/03/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK'nın 50/6. madde ve fıkrasında yer alan “yaptırım” ibaresinin “tedbir” olarak değiştirilip, 5275 sayılı yasanın 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip, 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde, verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda 5275 sayılı yasanın 106. maddesi uyarınca hapse çevrileceğinin belirtilmesi,5-Dava konusu eşyanın müsaderesi yerine söz konusu eşyanın 4733 sayılı yasanın 8. maddesi uyarınca imhasına hükmedilmesi,Yasaya aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12/11/2015 günü oybirliğiyle karar verildi.