Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 21700 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 2843 - Esas Yıl 2014





Tebliğname No : 7 - 2013/40703MAHKEMESİ : Muş 1. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 13/11/2012NUMARASI : 2012/543 (E) ve 2012/861 (K)SUÇ : 4733 sayılı kanuna muhalefetYerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü; 1-Hükmün esasını teşkil eden kısa karar ile gerekçeli karar hüküm bölümünde ceza alt sınırdan uzaklaşılarak tayin edilmesine rağmen, gerekçeli kararın gerekçe bölümünde takdiren alt sınırdan cezalandırılacağından bahsedilerek çelişki yaratılması, 2-Sanık hakkında tayin olunan adli para cezasının taksitle tahsiline karar verilirken, 5237 sayılı TCK'nun 52/4. maddesi hükmüne aykırı olarak ve infazda tereddüt oluşturacak şekilde taksit aralığının karar yerinde gösterilmemesi, 3-İadesine karar verilen dava konusu nakil aracının K.. İ.. adına kayıtlı olması, sanığın beyanında dava konusu aracı isim belirtmeden arkadaşından emaneten aldığını belirttiği cihetle, aracın iyiniyetli 3. kişiye ait olup olmadığının tespiti bakımından; Dava konusu nakil aracının suç tarihi ve öncesinde fiilen kim tarafından kullanıldığının kolluk marifetiyle araştırılması, aracın kayden maliki gözüken K.. İ..'ın sürücü belgesinin bulunup bulunmadığının tespit edilmesi, ge??mişe yönelik olarak varsa bu aracın sürücü olarak sanık hakında trafik kurallarına aykırılıktan verilmiş para cezası bulunup bulunmadığı, aracın kayden maliki gözüken K.. İ..'ın celbedilerek konu hakkında bilgisine başvurulması, aracın sanık tarafından haricen satın alınıp alınmadığı, araca el konulduktan itibaren neden iade talebinde bulunmadığı, sanık ile aralarında akrabalık bağı olup olmadığı hususları araştırılıp birlikte değerlendirilerek aracın iyi niyetli üçüncü kişiye ait olup olmadığı belirlendikten sonra müsaderesine ya da iadesine karar verilmesi gerekirken eksik soruşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması, Yasaya aykırı olup, sanığın ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.12.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.