Tebliğname No : K.Y.B.KYB - 2014/98565Kasten yaralama suçundan hükümlü O.. S..’nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2, 86/3-e, 87/1-c, 87/1 son cümle, 29 ve 62/1.maddeleri ve 86/2, 86/3-e, 29, ve 62/1.maddeleri gereğince 2 yıl 13 ay 15 gün hapis ve 3 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Uşak 3.Asliye Ceza Mahkemesinin 17.03.2009 tarihli ve 2006/557 esas, 2009/215 sayılı kararının infazı sırasında, hükümlünün kalan sürenin denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak koşulu infaz edilmesine dair talebinin reddine ilişkin Uşak İnfaz Hakimliğinin 09.01.2014 tarihli ve 2013/1009 esas, 2014/17 sayılı kararına yönelik itirazın kabulüne dair Uşak 2.Ağır Ceza Mahkemesinin 28.01.2014 tarihli ve 2014/48 değişik iş sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 06.03.2014 gün ve 16935 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21.03.2014 gün ve KYB. 2014-98565 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu. Mezkür ihbarnamede;Anayasa Mahkemesince 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 105/A-7-b, c.maddelerinin iptal edildiği, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 14/4.maddesinin ve 02.09.2012 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğin 12/1-f.maddesinin halen yürürlükte oldu??u, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 14/4.maddesinde yer alan " (4) Açık ceza infaz kurumunda bulunan hükümlülerden kınamadan başka bir disiplin cezası alanlar ve hükümlü oldukları suçtan başka bir fiilden dolayı haklarında tutuklama kararı veya soruşturma konusu olan suçun kanunda öngörülen cezasının üst sınırını yedi yıldan az olmayan bir başka suçtan soruşturması veya böyle bir suçtan tutuksuz yargılaması devam etmekte olanlar ile yaş, sağlık durumu, bedensel veya zihinsel yetenekleri bakımından çalışma koşullarına uyum sağlayamayacakları saptananlar, kurum yönetim kurulunun kararı ile kapalı ceza infaz kurumlarına geri gönderilirler. Bu karar, infaz hâkiminin onayına sunulur." biçimindeki düzenleme ile 02.09.2012 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğin 12/1-f.maddesinin yer alan " Haklarında üst sınırı yedi yıldan az olmayan başka bir suçtan soruşturma veya kovuşturması devam etmekte olanlar ile üst sınırı yedi yıldan az olmayan bir suçtan henüz kesinleşmemiş mahkûmiyet kararı bulunanlar, kurum yönetim kurulu kararı ile kapalı kuramlara iade edilir ve bu karar derhâl infaz hâkimliğinin onayına sunulur." biçimindeki düzenleme birlikte değerlendirildiğinde, hükümlü O.. S.. hakkında çocuğun basit cinsel istismarı ve tehdit suçlarından Uşak 2. Ağır Ceza Mahkemesinde 2013/114 esas sayılı dosyası ile kamu davası açıldığı, çocuğun basit cinsel istismarı suçunun alt sınırının üç yıl, üst sınırının sekiz yıla kadar hapis cezası olduğu, bu durumda hükümlünün kapalı ceza infaz kurumunda bulunması gerektiği, anılan yasalara aykırı olarak hükümlünün açık ceza infaz kurumunda bulunmasının hükümlü lehine kazanılmış hak tesis etmeyeceği, hükümlünün açık ceza infaz kuramuna ayrılma ve denetimli serbestlik şartlarını taşımadığı gözetilmeden, itirazın ret edilmesi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden Uşak 2.Ağır Ceza Mahkemesinin 28.01.2014 gün ve 2014/48 değişik iş sayılı kararının CMK.nın 309/4.maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahkemesince yerine getirilmesine, 01.12.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.