Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 20101 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 2120 - Esas Yıl 2014





Tebliğname No : 7 - 2013/237037MAHKEMESİ : Elazığ Çocuk MahkemesiTARİHİ : 23/05/2013NUMARASI : 2012/578 (E) ve 2013/299 (K)SUÇ : 4733 Sayılı Yasaya MuhalefetYerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;Suç tarihi itibariyle sanığın adli sicil kaydına göre sabıkasız olduğu gözetilmeksizin suç işleme hususundaki eğilimine göre bir daha suç işlemeyeceği hususunda olumlu kanaat edinilmediği gerekçe gösterilerek hakkında CMK'nın 231.maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmiş ise de kamu zararının da giderilmemiş olup gerekçede bu hususa da dayanılması karşısında bozma nedeni yapılmamıştır.5237 sayılı TCK'nun 51.maddesi uyarınca hapis cezasının ertelenebilmesi koşulları olarak; "daha önce kasıtlı bir suçtan dolayı üç aydan fazla hapis cezasına mahkûm edilmemiş olması, suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkemede bir kanaatin oluşması, gerekir." hükmü düzenlenmiştir.Gerekçelerin cezaların şahsiliği ilkesine uygun bulunması, keyfilikten uzak olması, sanığın geçmişteki hali ile yargılama sırasında izlenen kişiliği ile ilgili bilgi ve belgelerin yerinde takdir edildiğini göstermesi gerekir.Bu itibarla; dosyada mevcut adli sicil kaydına göre sabıkasız olan duruşma tutanaklarına yansıyan olumsuz bir davranışı bulunmayan, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları nedeniyle hakkında 5237 sayılı yasanın 62.maddesi uygulanan sanığın suç işleme hususunda eğilime sahip olduğu ve bir daha suç işlemeyeceğine dair olumsuz kanaatin nasıl oluştuğu Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde açıklanmadan dosya kapsamına uygun olmayan gerekçeler ile kanuni ifadelerin tekrar edilmesi suretiyle yazılı şekilde TCK'nın 51.maddenin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi.Yasaya aykırı, sanık müdafıinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.